| |
| Data i miejsce urodzenia |
25 września 1852 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
pisarz, poeta, publicysta |
Gestur Pálsson (ur. 25 września 1852 na farmie Miðhús koło Reykhólar, zm. 19 sierpnia 1891 w Winnipeg) – islandzki pisarz, poeta i dziennikarz.
Wywodził się z zamożnej rodziny chłopskiej. W młodości bez powodzenia studiował teologię w latach 1875-1882[1]. Był zwolennikiem Georga Brandesa[2] i jego współpracownikiem. Związał się z kopenhaskim czasopismem Verdandi (pol. Współczesność), które wydawali islandzcy studenci w Danii. Przeciwstawiał się wraz z nimi romantyzmowi i wyznawał realizm. Według Witolda Nawrockiego był jedynym islandzkim realistą krytycznym. Pisał wiersze, powieści, ale jego głównymi dziełami były opowiadania. Opisywał w nich życie islandczyków zarówno w kraju, jak i na emigracji[2] w Kanadzie, gdzie się przeprowadził i gdzie zmarł. Publikował też teksty publicystyczne na temat stosunków społecznych i kulturalnych na wyspie. Do jego najważniejszych opowiadań należą: Gniazdo miłości (Kaerleiksheimilid, 1882, tematyka proletariatu miejskiego) i Czas zaręczyn (Tilhugalif)[3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
