ResponseEve, a responsive template by SiGa

Genesis

Inne nazwy	New Anon
Rok założenia	1967
Rok rozwiązania	2022
Pochodzenie	Wielka Brytania
Gatunek	art rock[1], rock albumowy[1], soft rock[1], rock progresywny[1], contemporary pop/rock[1], adult contemporary[1]
Aktywność	1967–2000, 2006–2007, 2020–2022
Wydawnictwo	Charisma, Virgin, Vertigo, Atlantic, Atco
Byli członkowie
Phil Collins Mike Rutherford Tony Banks Peter Gabriel Steve Hackett Anthony Phillips John Mayhew John Silver Chris Stewart Ray Wilson
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Genesis – brytyjski rockowy zespół muzyczny, założony w 1967 roku.

Historia zespołu

Grupa rockowa Genesis powstała przez połączenie dwóch innych zespołów: Garden Wall (Peter Gabriel i Tony Banks) oraz Anon (Mike Rutherford, Anthony Phillips) – obu działających w szkole średniej Charterhouse School, w mieście Godalming (hrabstwo Surrey, Anglia). Do nowej formacji, nazwanej New Anon, dołączył Chris Stewart.

Grupa przygotowała w tym składzie taśmę demonstracyjną, na której nagrano sześć piosenek, głównie autorstwa Rutherforda i Phillipsa. Zanim jednak zespół przystąpił do pracy nad albumem, jego szeregi opuścił Chris Stewart. Został zastąpiony przez Johna Silvera. Album zatytułowany From Genesis to Revelation ukazał się w roku 1969. Jednocześnie nazwa grupy została zmieniona na Genesis. Niedługo po nagraniu albumu zespół opuścił John Silver, a zastąpił go John Mayhew.

W tym składzie formacja nagrała drugi album, Trespass (oznacza nielegalne wejścia na cudzą posesję lub w archaicznym znaczeniu „wina”, „przewinienie”, „grzech”).

W czasie pierwszego, poważnego tournée zespołu, okazało się, że Anthony Phillips cierpi na „sceniczny lęk” (tremę), która nie pozwala mu uczestniczyć w koncertach. To zmusiło go do odejścia z grupy. W tym samym czasie odszedł także John Mayhew. W ich miejsce zostali przyjęci studyjny gitarzysta Steve Hackett oraz perkusista Phil Collins.

Nowy skład przystąpił do nagrania trzeciego albumu, Nursery Cryme. Tytuł płyty jest nieprzetłumaczalną grą słów nursery rhyme, co po angielsku oznacza wierszyk (lub piosenkę) dla dzieci, zwykle czytany w czasie usypiania. Crime (w tytule napisany z błędem ortograficznym, by upodobnić do rhyme) oznacza zbrodnię. Rok później (1972) wydano kolejny album – Foxtrot.

Na pierwszej stronie znalazły się cztery krótsze utwory: Time Table, Get 'Em Out by Friday, Can-Utility and the Coastliners i Watcher of the Skies (Obserwator nieba). Drugą stronę płyty wypełniła dwudziestośmiominutowa suita Supper’s Ready (Wieczerza gotowa), poprzedzona krótkim wstępem (Horizons), zagranym na gitarze akustycznej.

W roku 1973 ukazała się następna płyta – Selling England by the Pound (Sprzedając Anglię po funcie). Składa się z ośmiu utworów: Dancing with the Moonlit Knight, I Know What I Like, Firth of Fifth, More Fool Me, The Battle of Epping Forest, After the Ordeal, The Cinema Show i Aisle of Plenty.

Wydany w 1974 podwójny album (w sumie 23 utwory) The Lamb Lies Down on Broadway jest albumem koncepcyjnym (tematycznym). Opowiada fantasmagoryczną historię człowieka zagubionego w mitycznym, podziemnym świecie pod Nowym Jorkiem.

W pierwszym okresie działalności grupa wydała jeden album koncertowy – Genesis Live.

W marcu 1975, po nagraniu płyty The Lamb Lies Down on Broadway, Peter Gabriel podjął decyzję o odejściu z Genesis (był członkiem formacji aż do końca światowego tournée w tym samym roku). Grupa przystąpiła do nagrywania następnego albumu (A Trick of the Tail) oraz otworzyła konkurs na nowego wokalistę. Ostatecznie zdecydowano, aby wydać płytę z materiałem nagranym przez Phila Collinsa, który został jednocześnie głównym wokalistą zespołu. Drugą płytą wydaną po odejściu Gabriela był krążek Wind & Wuthering (1976).

Album koncertowy Seconds Out ukazał się w 1977 roku. Za bębnami usiadł w nim gościnnie Bill Bruford, znany ze współpracy z zespołami King Crimson i Yes, a także jazz-rockowy perkusista Chester Thompson, grający poprzednio z Frankiem Zappą i w Weather Report.

Niedługo potem odejście z grupy ogłosił Steve Hackett. Zespół, już jako trio (Banks, Collins, Rutherford), nagrał płytę …And Then There Were Three… (I zostało ich trzech), wydaną w 1978 roku. Złożony z jedenastu utworów (m.in. Follow You, Follow Me) album stał się ogromnym sukcesem komercyjnym. Od tego czasu zespół zaczął przechodzić metamorfozę stylistyczną. Kolejny krążek, Duke (1980), był mieszanką utworów o charakterze artrockowym i progresywnym z przebojowymi piosenkami pop-rockowymi^[2]. Najpoważniejsza zmiana stylistyki nastąpiła jednak dopiero na albumie Abacab z 1981 roku. W przypadku tego wydawnictwa zespół skorzystał z usług innego producenta Hugh Padghama, który pomógł tym razem wyeksponować rytmiczne walory muzyki^[3][4].

Po odejściu Petera Gabriela często mówiono o ponownym zjednoczeniu grupy. Stało się tak tylko raz, 2 października 1982 roku, podczas koncertu Six of the Best. Miał on pomóc w ratowaniu upadających finansów Petera Gabriela, spowodowanych stratami na festiwalu WOMAD (World of Music, Arts and Dance).

Wydany w roku 1983 album Genesis był rozwinięciem stylu z poprzedniego wydawnictwa i dzięki przebojowym utworom Mama i Home by the Sea odniósł olbrzymi sukces komercyjny. Jeszcze lepsze wyniki sprzedaży uzyskała płyta Invisible Touch z 1986 roku. Jest to najbardziej popowy album w dorobku Genesis i najbardziej zbliżony stylistycznie do solowej twórczości Phila Collinsa^[5]. Nie mniejszy sukces odniosło kolejne dzieło grupy We Can’t Dance z 1991. Na tej bardzo długiej, trwającej ponad 70 minut płycie, grupa umieściła zarówno kompozycje rozbudowane o progresywnym charakterze, jak i pop-rockowe krótsze formy. Wielu krytyków, biografów zespołu i duża grupa fanów jest zdania, że to najlepszy album trzyosobowego składu Genesis^[6].

W 1996 Phil Collins, który jednocześnie rozwijał swoją karierę solową, ogłosił odejście z grupy. Pozostali muzycy zatrudnili nowego wokalistę Raya Wilsona i wspólnie nagrali album …Calling All Stations…, który w zamyśle autorów miał być powrotem do progresywnych korzeni. Nowa płyta nie spotkała się jednak z wielkim zainteresowaniem, szczególnie w USA. Ostatecznie zespół zawiesił działalność w 2000 roku.

7 listopada 2006 formacja ogłosiła reaktywację w składzie Collins, Rutherford, Banks, a w czerwcu 2007 roku wyruszyła w trasę „Turn It On Again Tour”, w czasie której dała 23 koncerty w Europie (w tym 21 czerwca 2007 na Stadionie Śląskim w Chorzowie) oraz 25 koncertów w USA i Kanadzie. Koncerty odbywały się na otwartych stadionach, największym był darmowy występ w Circo Massimo w Rzymie, który zgromadził około 500 tys. widzów^[7]. Z każdego występu w ramach trasy jest dostępny zapis dźwięku nagranego na żywo z konsoli miksera, zaś zapis wideo z koncertu w Rzymie został wydany na płycie DVD pt. When in Rome. Ukazały się też reedycje starych albumów w wersji SACD 5.1 oraz na płytach winylowych.

Przez następne 13 lat temat ponownej reaktywacji zespołu powracał w różnych mediach – aż do 4 marca 2020 roku, gdy na antenie BBC Radio 2 Collins, Banks i Rutherford zapowiedzieli trasę „The Last Domino? Tour”. Na listopad i grudzień 2020 zaplanowano łącznie 10 koncertów na terytorium Wielkiej Brytanii i Irlandii, z udziałem syna Phila Collinsa – Nicholasa (perkusja) oraz Daryla Stuermera (gitara), a także dwóch wokalistów wspierających. Z powodu ograniczeń związanych z epidemią COVID-19 przełożono koncerty na kwiecień, a następnie wrzesień–październik 2021 r. i zwiększono ich liczbę do 12. Dodatkowo zaplanowano trasę w USA i Kanadzie (22 koncerty w listopadzie i grudniu 2021)^[8]. Z powodu pandemii oraz dodatniego wyniku testu COVID-owego jednego z muzyków nie doszły do skutku trzy pierwsze koncerty w Irlandii oraz cztery ostatnie w Wielkiej Brytanii (w Glasgow oraz trzy w Londynie)^[9]. W związku z tym występy londyńskie przełożono na marzec 2022, a przed nimi zakontraktowano kolejne jedenaście koncertów w Niemczech, Holandii oraz Francji^[10]. Trasa po Ameryce Północnej odbyła się planowo, z wyjątkiem koncertu w Baltimore.

Ostatnia część trasy koncertowej „The Last Domino? Tour” rozpoczęła się w Berlinie 7 marca, zaś w trakcie finałowego koncertu trasy – 26 marca 2022 roku w Londynie w hali O2 Arena – Phil Collins ogłosił, że jest to ostatni występ Genesis i zespół tym samym definitywnie kończy swoją 55-letnią działalność^[11][12].

Muzycy

Ostatni skład zespołu

• Tony Banks – instrumenty klawiszowe, gitara, śpiew (1967–2000, 2006–2007, 2020–2022)
• Phil Collins – perkusja, instrumenty perkusyjne, instrumenty klawiszowe, śpiew (1970–1996, 2006–2007, 2020–2022)
• Mike Rutherford – gitara, gitara basowa, śpiew (1967–2000, 2006–2007, 2020–2022)

oraz muzycy koncertowi

• Nicholas Collins – perkusja (2020–2022)
• Daryl Stuermer – gitara (1978–1992, 2006–2007, 2020–2022)
• Daniel Pearce – wokal wspierający, instrumenty perkusyjne (2020–2022)
• Patrick Smyth – wokal wspierający, tamburyn (2020–2022)

Byli członkowie

• Peter Gabriel – flet, obój, śpiew (1967–1975)
• Steve Hackett – gitara (1971–1977)
• Anthony Phillips – gitara, śpiew (1967–1970)
• John Silver – perkusja (1968–1969)
• Chris Stewart – perkusja (1967–1968)
• Ray Wilson – śpiew (1996–2000)
• John Mayhew – perkusja, chórki (1969–1970)

byli muzycy koncertowi

• Bill Bruford – perkusja (1976)
• Anthony Drennan – gitara (1997–1998)
• Nir Zidkyahu – perkusja (1997–1998)
• Nick D'Virgilio – perkusja w trasie …Calling All Stations… (1997)
• Chester Thompson – perkusja (1976–1992, 2006–2007)

Dyskografia

Zmiany w składzie zespołu na przestrzeni lat

1967	Gabriel, Phillips, Rutherford, Banks, Stewart
1968	Gabriel, Phillips, Rutherford, Banks, Silver
1969	Gabriel, Phillips, Rutherford, Banks, Mayhew
1970	Gabriel, Hackett, Rutherford, Banks, Collins
1975	Hackett, Rutherford, Banks, Collins
1977	Rutherford, Banks, Collins
1997	Wilson, Rutherford, Banks
1999	Działalność zespołu zawieszona
2006	Rutherford, Banks, Collins

Albumy

• From Genesis to Revelation (1969)
• Trespass (1970)
• Nursery Cryme (1971)
• Foxtrot (1972)
• Selling England by the Pound (1973)
• The Lamb Lies Down on Broadway (1974)
• A Trick of the Tail (1976)
• Wind & Wuthering (1976)
• …And Then There Were Three… (1978)
• Duke (1980)
• Abacab (1981)
• Genesis (1983)
• Invisible Touch (1986)
• We Can’t Dance (1991)
• ...Calling All Stations... (1997) – złota płyta w Polsce^[13]

Albumy koncertowe

• Genesis Live (1973)
• Seconds Out (1977)
• Three Sides Live (1982)
• The Way We Walk, Volume One: The Shorts (1992)
• The Way We Walk, Volume Two: The Longs (1993)
• Live Over Europe (2007)

Kompilacje

• Genesis Rock Theatre (1973)
• Genesis Archive 1967–75 (1998)
• Archive 2 – 1976–1992 (2000)
• Platinum Collection (2004)
• Turn It On Again The Hits – The Tour Edition (2007)

Nagrody, pozycje na listach przebojów i rekordy

• 1987 Grammy za Video Land Of Confusion w kategorii Best Concept Music Video
• 2010 Nominacja do Rock and Roll Hall of Fame^[14]
• 2012 Nagroda za całokształt twórczości Progressive Music Awards^[15]

Albumy na liście The Billboard 200
Rok	Album	Lista	pozycja
1974	From Genesis To Revelation	Pop Albums	170
1974	Genesis Live	Pop Albums	105
1974	Selling England By The Pound	Pop Albums	70
1975	The Lamb Lies Down On Broadway	Pop Albums	41
1976	A Trick Of The Tail	Pop Albums	31
1977	Seconds Out	Pop Albums	47
1977	Wind & Wuthering	Pop Albums	26
1978	And Then There Were Three...	Pop Albums	14
1980	Duke	Pop Albums	11
1981	Abacab	Pop Albums	7
1982	Three Sides Live	Pop Albums	10
1983	Genesis	The Billboard 200	9
1984	Abacab	The Billboard 200	168
1984	Genesis	The Billboard 200	13
1986	Invisible Touch	The Billboard 200	3
1991	We Can’t Dance	The Billboard 200	4
1993	The Way We Walk	The Billboard 200	20
1997	Calling All Stations	The Billboard 200	54
1999	Turn It On Again: The Hits	The Billboard 200	65

Single na liście Billboard Hot 100
Rok	Album	Lista	pozycja
1977	Your Own Special Way	Pop Singles	62
1978	Follow You Follow Me	Pop Singles	23
1980	Misunderstanding	Pop Singles	14
1980	Turn It On Again	Pop Singles	58
1981	No Reply At All	Pop Singles	29
1982	Abacab	Pop Singles	26
1982	Man On The Corner	Pop Singles	40
1982	Paperlate	Pop Singles	32
1983	Mama	The Billboard Hot 100	82
1984	Illegal Alien	The Billboard Hot 100	44
1984	Taking It All Too Hard	The Billboard Hot 100	50
1984	That’s All	The Billboard Hot 100	6
1986	Invisible Touch	The Billboard Hot 100	1
1986	Throwing It All Away	The Billboard Hot 100	4
1987	In Too Deep	The Billboard Hot 100	3
1987	Land of Confusion	The Billboard Hot 100	4
1987	Tonight, Tonight, Tonight	The Billboard Hot 100	3
1992	Hold on My Heart	The Billboard Hot 100	12
1992	I Can’t Dance	The Billboard Hot 100	7
1992	Jesus He Knows Me	The Billboard Hot 100	23
1992	No Son of Mine	The Billboard Hot 100	12
1993	Never a Time	The Billboard Hot 100	21

Przypisy

Bibliografia

• Bowler D, Dray B, Genesis. 25 lat teatru rockowego, Wydawnictwo „Rock Serwis”, Kraków 1995.
• Macan E., Progresywny u-rock, C&T, Toruń 1997.
• Hernik Ł., Genesis. W krainie muzycznych olbrzymów, In Rock, Poznań 2007.
• Snider C., The Strawberry Bricks Guide to Progressive Rock, Strawberry Bricks, Chicago 2008.

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona zespołu (ang.)
• W klatce – polski serwis poświęcony Genesis