Gazeta Polska – ogólnopolski tygodnik (wcześniej miesięcznik) o tematyce społeczno-polityczno-historycznej.
Historia
Pomysłodawcą założenia tygodnika był Tomasz Sakiewicz w 1992[2]. „Gazeta Polska” jest wydawana od 1993. Od tego czasu do 2005 redaktorem naczelnym był Piotr Wierzbicki, a od 2005 stanowisko sprawuje Tomasz Sakiewicz. Do zmiany na tym stanowisku doszło w rezultacie konfliktu Wierzbickiego z Sakiewiczem[3].
Od 1997 funkcjonuje strona internetowa tygodnika pod adresem gazetapolska.pl[4]. Od marca 2006 wydawnictwo i dziennikarze związani z „Gazetą Polską” wydawali również miesięcznik „Niezależna Gazeta Polska”, który po scaleniu z kwartalnikiem „Nowe Państwo” od września 2009 ukazuje się jako „Niezależna Gazeta Polska – Nowe Państwo”[5]. Od września 2011 niektórzy dziennikarze tygodnika publikują także w dzienniku „Gazeta Polska Codziennie”, a ponadto od 2008 w internetowym portalu informacyjnym Niezalezna.pl.
W latach 2017–2019 Senat RP kierowany przez marszałka Stanisława Karczewskiego przekazał na działalność Klubów „Gazety Polskiej” za granicą ponad 1 mln 371 tys. zł[6].
„Gazeta Polska” jest pismem o profilu prawicowo-konserwatywnym, poświęconym w znacznej mierze bieżącym wydarzeniom społecznym, gospodarczym i politycznym. Wyróżniającą się tematyką jest analiza współczesnej polskiej polityki zagranicznej, w tym także w zakresie współdziałania z Unią Europejską. Często publikowane są artykuły dotyczące nieprawidłowości (np. korupcji) we wszystkich strefach życia publicznego. Znaczne miejsce zajmują też tematy związane z historią Polski. Przedstawiane są między innymi sylwetki żołnierzy Armii Krajowej i ofiar komunistycznego aparatu represji. W publicystyce „Gazety Polskiej” często poruszane są zagadnienia dekomunizacji i lustracji osób publicznych.
W 2021 wpływy z reklam spółek skarbu państwa stanowiły 42 proc. przychodów z reklam Gazety Polskiej[10].
Kluby Gazety Polskiej
Czytelnicy „Gazety Polskiej” tworzą lokalne kluby dyskusyjne, zwane Klubami Gazety Polskiej, organizujące projekcje filmów[11] oraz spotkania z politykami[12][13], dziennikarzami, publicystami i pisarzami z nurtu prawicowego[11]. Po katastrofie smoleńskiej członkowie Klubów organizują comiesięczne obchody upamiętniające jej ofiary, a w szczególności marsze pamięci.
Po zwycięstwie partii Prawo i Sprawiedliwość w wyborach parlamentarnych w 2015 Tomasz Sakiewicz przyznał, że doszło do tego przy wsparciu m.in. Klubów GP[14]. Przed wyborami prezydenckimi w 2015 członkowie Klubów aktywnie wspierali kampanię kandydata partii PiS, Andrzeja Dudy, a prezes tej partii Jarosław Kaczyński nazwał je w tym samym roku oddziałami szturmowym tej armii, która ma maszerować ku zwycięstwu[15]. W 2019 podziękowanie Klubom GP za wsparcie działań rządu wyraził premier Mateusz Morawiecki[16]. 8 lutego 2020 w Warszawie członkowie wyrazili w manifestacji swoje poparcie dla tzw. reformy wymiaru sprawiedliwości podjętej przez rząd PiS[17][18].
Człowiek Roku Gazety Polskiej
Od 1995 redakcja tygodnika przyznaje corocznie wyróżnienie Człowiek Roku Gazety Polskiej. W przeszłości tytuł otrzymywali m.in. Bogusław Nizieński oraz Alicja Grześkowiak[19]. Ponadto nagrodzeni zostali:
Według analizy Instytutu Monitorowania Mediów w kategorii „Najbardziej opiniotwórcze tygodniki i dwutygodniki” Gazeta Polska zajęła czwarte miejsce we wrześniu 2011[47], piąte miejsce w październiku 2011[48], szóste miejsce w listopadzie 2011[49], czwarte miejsce w maju 2012[50], piąte miejsce w czerwcu 2012[51] oraz drugie miejsce w grudniu 2012[52]. Ponadto w podsumowaniu za rok 2012 Gazeta Polska uplasował się na piątym miejscu w kategorii „Najbardziej opiniotwórcze tygodniki i dwutygodniki”[53].
Konflikt Sakiewicza i Wierzbickiego
W 2005 na łamach gazety ukazał się artykuł zatytułowany Przejąć „Gazetę Polską”[54]. Autor twierdził, że w latach 2000–2005 próbowano przejąć tygodnik celem zinfiltrowania prawicy i realizacji własnych planów politycznych. Artykuł zawierał hipotezę, że działania nadzorowała grupa o niejasnych kontaktach z biznesem, wywiadem rosyjskim oraz środowiskiem postkomunistycznej lewicy. Celem miałaby być zmiana udziałowców, umieszczenie zaufanych członków w zarządzie gazety i wymiana zespołu redakcyjnego, a docelowo reorientacja polityczna w okresie przedwyborczym. Udział w tych działaniach mieli brać m.in.: ówczesny redaktor naczelny tygodnika Piotr Wierzbicki i jego zastępczyni Elżbieta Isakiewicz.
Według Piotra Wierzbickiego Tomasz Sakiewicz, jeszcze jako szef działu krajowego, miał rzekomo przyjść do niego z propozycją „pisania artykułów za łapówki”. Chodziło o jedną z firm telekomunikacyjnych, która chciała, by „Gazeta Polska” pisała o niej dobrze, nie ujawniając jednak przed czytelnikami, że artykuł jest sponsorowany (kryptoreklama)[55].
Sprawa Suboticia
4 października 2006 w gazecie opublikowano artykuł pt. WSI na wizji[56] autorstwa Tomasza Sakiewicza i Katarzyny Gójskiej-Hejke, według którego sekretarz programowy stacji TVN Milan Subotić w 1984 współpracował z wojskowymi służbami PRL, a później z WSI[57][58]. Publikacja tego artykułu spowodowała liczne komentarze medialne. Według części komentatorów artykuł przedstawiał nieprawdę, a jego powstanie miało charakter polityczny i było zainspirowane przez ówczesną partię rządzącą[59]. Subotić przyznał się do kontaktów z wywiadem wojskowym PRL, zaprzeczył zaś, by był współpracownikiem WSI. W związku z tym złożył pozew cywilny przeciwko „Gazecie Polskiej” oraz Ministerstwu Obrony Narodowej, na którego dokumentach opierali się autorzy artykułu, żądając od nich przeprosin[57][60]. 18 października 2012 Sąd Apelacyjny w Warszawie prawomocnym wyrokiem nakazał Ministerstwu Obrony Narodowej przeprosić Milana Suboticia za to, że w „Raporcie Macierewicza został opisany jako agent WSI”[61][62]. W połowie lutego 2013 nie został wznowiony proces, który Milan Subotić wytoczył „Gazecie Polskiej”, z uwagi na brak decyzji ministra obrony narodowej dotyczącej zwolnienia z tajemnicy państwowej świadka[63][64]. 23 stycznia 2014 Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił powództwo cywilne Milana Suboticia wytoczone przeciw „Gazecie Polskiej” i autorom artykułu WSI na wizji uznając je za niezasadne, jako że „na podstawie materiałów posiadanych przez Gazetę Polską, redakcja miała prawo napisać artykuł, ponieważ raport z weryfikacji WSI jest dokumentem urzędowym”[65].
W kwietniu 2017, wskutek orzeczenia Sądu Najwyższego, Milan Subotić został przeproszony przez Tomasza Sakiewicza i Katarzynę Gójską-Hejke za „opublikowanie niezgodnych z prawdą i krzywdzących treści”, jakoby ten był współpracownikiem WSI po roku 1993.[66]
Sprawa dot. Krzysztofa Hejke
W kwietniu 2009 w mediach został opublikowany list, który Krzysztof Hejke skierował do prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, jednocześnie przesyłając jego kopię do Marszałka Sejmu (Bronisław Komorowski) i do Kolegium IPN[67]. Przekazał w nim głowie państwa informacje o tym, że jego żona Katarzyna Gójska-Hejke została uwiedziona przez prezesa IPN, Janusza Kurtykę, który miał jej przekazywać tajne dokumenty z IPN, wykorzystywane przez nią następnie do tworzenia artykułów prasowych na temat lustracji i publikowanych w „Gazecie Polskiej”[67]. W tej sprawie śledztwo podjęła Prokuratura Okręgowa Warszawa-Praga[67][68]. W listopadzie 2009 prokuratura umorzyła śledztwo w sprawie domniemanego ujawnienia lub też bezprawnego wykorzystania tajemnicy państwowej przez prezesa IPN, J. Kurtykę[69]. W rezultacie orzeczenia sądu za naruszenie dóbr osobistych w lutym 2015 Tomasz Sakiewicz za pośrednictwem prasy dokonał przeprosin Krzysztofa Hejke za wypowiedź pod jego adresem, wypowiedzianą w wywiadzie opublikowanym 6 czerwca 2009 na łamach tygodnika „Polityka”[70].
17 lipca 2019 tygodnik zapowiedział dodanie do następnego numeru naklejek z przekreśloną tęczą otoczonych napisem „Strefa wolna od LGBT”, co spotkało się z szerokim komentarzem dziennikarzy i polityków[71]. Sieć sklepów Empik[72][73] i stacje paliw BP odmówiły sprzedaży Gazety Polskiej po wydaniu przez nią naklejek[73]. Do bojkotu wkrótce dołączyły stacje Shell i Circle K[74][75].
25 lipca Sąd Okręgowy w Warszawie nakazał Gazecie Polskiej wycofanie z obiegu naklejek anty-LGBT[76][77][78]. Jednak redaktor magazynu, Tomasz Sakiewicz, odrzucił wyrok, mówiąc, że to „fake news” i cenzura, a gazeta będzie kontynuować dystrybucję naklejki[79][80]. Gazeta Polska kontynuowała dystrybucję naklejek, ale zmodyfikowała treść na „Strefa wolna od ideologii LGBT”[76][81].
W sierpniu 2019 r. pokaz organizowany przez „Gazeta Polska Community of America” zaplanowany na 24 października w Carnegie Hall w Nowym Jorku został odwołany po tym, jak zarzuty dotyczące powiązania z treściami anty-LGBT doprowadziły do wycofania się artystów z pokazu[82][83].
Inne sprawy sądowe
Wyrokiem Sądu Okręgowego z 24 kwietnia 2019 nakazano przeprosić Bartosza Kramka na łamach „Gazety Polskiej”[84]
Wyrokiem Sądu Okręgowego w Gdańsku z 4 listopada 2020, podtrzymanym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 16 czerwca 2021, Gazeta Polska została zobowiązana do wpłaty 20 tys. zł na rzecz Polskiej Akcji Humanitarnej i przeprosin na okładce za fotomontaż zdjęć przedstawiających Irakijczyków i Afgańczyków, które znalazły się na okładce tygodnika z podpisem „Wstrząsający niemiecki raport. Uchodźcy przynieśli śmiertelne choroby”[85][86][87].
Nagrody
2013: redakcja „Gazety Polskiej” otrzymała nagrodę im. Juliana Kulentego „Media w służbie Ewangelii” w kategorii mediów krajowych[88]
2014: redakcja „Gazety Polskiej” otrzymała nagrodę pod nazwą „Syzyf Roku” w kategorii Media Roku, przyznawaną przez Kongregację Przemysłowo-Handlową[89].
Przypisy
↑„Polityka” najchętniej kupowanym tygodnikiem opinii. „Newsweek” z wyższą sprzedażą niż „Do Rzeczy” i „Sieci” łącznie [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-11-11](pol.).
↑Witaj w Gazecie Polskiej [online], 27 stycznia 1997 [dostęp 2017-11-09] [zarchiwizowane z adresu 1997-01-27].strona główna serwisu
↑„Nowe Państwo – NGP” w internecie. niezalezna.pl, 2013-05-31. [dostęp 2013-05-31]. (pol.).
↑Senat przekazał prawie 1,4 mln zł Klubom „Gazety Polskiej”. koduj24.pl, 9 maja 2019. [dostęp 2019-05-09].
↑Joanna Lichocka dalej komentuje politykę w „Gazecie Polskiej Codziennie”. Sakiewicz: startujący w wyborach też mogą pisać. wirtualnemedia.pl, 2015-09-01. [dostęp 2020-05-13].
↑Grzegorz Wierzchołowski, Leszek Misiak: Do katastrofy doszło w powietrzu. Gazeta Polska, 2011-07-06. [dostęp 2012-01-28].
↑Leszek Misiak, Grzegorz Wierzchołowski: Tu-154 nie ściął brzozy, przeleciał nad nią. Gazeta Polska, 2011-10-06. [dostęp 2011-10-06].
↑Spółki skarbu państwa wydały na reklamy w ubiegłym roku 1,23 mld zł. Setki tys. zł płyną do 'Sieci', 'Gazety Polskiej Codziennie' i „Do Rzeczy” [online], wirtualnemedia.pl, 30 marca 2022 [dostęp 2023-11-21](pol.).
↑ abSpotkania klubów „GP”, pł, Niezalezna.pl, 2011-07-12 10:30.
↑Czarnecki w Krakowie, Niezalezna.pl, 2011-07-12 08:20.
↑Warszawa: spotkanie z Mariuszem Kamińskim, Niezalezna.pl, 2011-07-07 15:30.
↑Natalia Kozłowska: Oddziały szturmowe „Gazety Polskiej”. klubygp.pl, 2015. [dostęp 2020-05-13].
↑Mateusz Morawiecki do Klubów „Gazety Polskiej”: wiem, że w naszym codziennym trudzie mamy w was oparcie. polskieradio24.pl, 2019-09-06. [dostęp 2020-05-13].
↑Demonstracja poparcia dla reform sądowych. Środowisko „Gazety Polskiej” w sobotę zbierze się pod TK. gazetaprawna.pl, 2020-02-07. [dostęp 2020-05-13].
↑Tomasz Sakiewicz: „Sprawiedliwość nie bierze się z togi, tylko z sumienia i serca”. niezalezna.pl, 2020-02-08. [dostęp 2020-05-13].
↑Kurtyka i ks. Isakowicz-Zaleski laureatami nagród „Gazety Polskiej”. press.pl. [dostęp 2013-04-26]. (pol.).
↑Spod pióra i strun. gazetapolska.pl. [dostęp 2013-04-26]. (pol.).
↑SylwiaS.KrasnodębskaSylwiaS., Spod pióra i strun [online], hej-kto-polak.pl, 1 lipca 2012 [dostęp 2013-06-11] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04](pol.).
↑Agent Tomek blogerem na Niezależna.pl. niezalezna.pl. [dostęp 2013-04-26]. (pol.).
↑Laureaci roku 2010. gazetapolska.pl. [dostęp 2013-04-26]. (pol.).
↑Człowiek Roku 2011 „Gazety Polskiej” – Rymkiewicz – Pisarz i Obywatel. gazetapolska.pl. [dostęp 2013-04-26]. (pol.).
↑„Gazeta Polska” ma 20 lat! Zobacz relację z uroczystej gali. gazetapolska.pl. [dostęp 2013-04-26]. (pol.).
↑Ludzie Roku 2013 „Gazety Polskiej”: Viktor Orbán i Krzysztof Szwagrzyk. niezalezna.pl, 1 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-02].
↑Tytuł Człowieka Roku 2014 „Gazety Polskiej” otrzymują Ludzie Majdanu. niezalezna.pl, 12 stycznia 2015. [dostęp 2015-01-12].
↑Wojciech Mucha: Jarosław Kaczyński – Człowiek Roku „Gazety Polskiej” za rok 2015. gazetapolska.pl, 2015-12-30. [dostęp 2015-12-30].
↑Wicepremier Morawiecki z nagrodą Człowiek Roku 2016 „Gazety Polskiej”. „Odczytuję tę nagrodę jako honor”. niezalezna.pl, 2017-01-30. [dostęp 2017-01-30].
↑Premier Mateusz Morawiecki Człowiekiem Roku Klubów „Gazety Polskiej” 2017. niezalezna.pl, 2018-01-11. [dostęp 2019-02-26].
↑Premier Morawiecki Człowiekiem Roku 2018 Gazety Polskiej! „Chcemy walczyć o lepszą, wielką Polskę!” | Niezależna. niezalezna.pl, 2019-02-25. [dostęp 2019-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-02-26)].
↑Lech i Jarosław Kaczyńscy laureatami nagrody 25-lecia „Gazety Polskiej”. niezalezna.pl, 2018-01-03. [dostęp 2018-02-08].
↑Gala z okazji 25-lecia „Gazety Polskiej”. Prezes PiS: warto walczyć, warto być odważnym. niezalezna.pl, 2018-02-06. [dostęp 2018-02-08].
↑Tomasz Sakiewicz: Jarosław Kaczyński, Człowiek „Gazety Polskiej” 2019 roku. gazetapolska.pl, 2020-01-07. [dostęp 2020-01-08].
↑Jarosław Kaczyński z nagrodą Człowieka Roku Klubów „GP”. „Jestem wdzięczny i zaszczycony” [online], PolskieRadio24.pl [dostęp 2021-04-15].
↑Gala „Człowiek Roku 2020” „Gazety Polskiej”. Laureatów jest trzech. radiopik.pl, 2021-04-15. [dostęp 2021-04-28].
↑Piotr Naimski – Laureat „Gazety Polskiej” za rok 2021. gazetapolska.pl, 2022. [dostęp 2022-04-08].
↑Marszałek Elżbieta Witek laureatem Nagrody Człowiek Roku „Gazety Polskiej” 2022 – Człowiek Roku Gazety Polskiej [online] [dostęp 2023-08-04](pol.).
↑Gala Człowieka Roku "Gazety Polskiej" 2023. Poznaliśmy laureatów [online] [dostęp 2024-01-16](pol.).
↑Najbardziej opiniotwórcze polskie media w sierpniu 2011 roku. instytut.com.pl. [dostęp 2013-06-09]. (pol.).
↑Najbardziej opiniotwórcze polskie media we wrześniu 2011 roku [online], Instytut Monitorowania Mediów, październik 2011 [dostęp 2013-06-09] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-05](pol.).
↑Najbardziej opiniotwórcze polskie media w listopadzie 2011 roku [online], Instytut Monitorowania Mediów, grudzień 2011 [dostęp 2013-06-09] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-24](pol.).
↑Najbardziej opiniotwórcze polskie media w maju 2012 roku [online], Instytut Monitorowania Mediów, czerwiec 2012 [dostęp 2013-06-09] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-24](pol.).
↑Najbardziej opiniotwórcze polskie media w czerwcu 2012 roku [online], Instytut Monitorowania Mediów, lipiec 2012 [dostęp 2013-06-09] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-24](pol.).
↑Najbardziej opiniotwórcze polskie media w grudniu 2012 roku. instytut.com.pl. [dostęp 2013-06-09]. (pol.).
↑Najbardziej opiniotwórcze polskie media w 2012 roku. instytut.com.pl. [dostęp 2013-06-09]. (pol.).
↑JózefJ.DarskiJózefJ., Przejąć „Gazetę Polską” [online], Onet.pl, 13 października 2005 [dostęp 2012-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-22].
↑„Gazetą Polska” bez Piotra Wierzbickiego. „Rzeczpospolita”, 2005-06-10.brak numeru strony
↑Macierewicz miał rację. niezalezna.pl. [dostęp 2013-04-10]. (pol.).
↑ abOlga Alehno: Macierewicz miał rację. Gazeta Polska, 2011-11-03. [dostęp 2012-01-28]. (zawarto tekst artykułu WSI na wizji z 2006).
↑DorotaD.PardeckaDorotaD., IPN: dokumenty Suboticia odtajnione 17 października [online], wiadomosci24.pl, 20 października 2006 [dostęp 2012-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2014-02-01].
↑Wojciech Czuchnowski, Agnieszka Kublik: Co robił Milan Subotić w TVP. wyborcza.pl, 2006-10-05. [dostęp 2012-01-28].
↑Milan Subotić walczy w sądzie z „Gazetę Polską”. money.pl, 2007-10-11. [dostęp 2012-01-28].
↑MON ma przeprosić Milana Suboticia, b. sekretarza programowego TVN. wirtualnemedia.pl, 18 października 2012. [dostęp 2014-01-23].
↑MON ma przeprosić Suboticia za „agenta WSI”. tvn24.pl. [dostęp 2013-04-10]. (pol.).
↑Milan Subotić kontra „Gazeta Polska”. niezalezna.pl. [dostęp 2013-04-10]. (pol.).
↑Rozgrywka MONu z sądem [online], gpcodziennie.pl, 15 lutego 2013 [dostęp 2013-04-10] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31](pol.).
↑„WSI na wizji”. Gazeta Polska wygrała z Milanem Suboticiem!. niezalezna.pl, 23 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-23].
↑Sakiewicz i Gójska-Hejke w „Gazecie Wyborczej” przepraszają Suboticia za tekst z „Gazety Polskiej”. 2017-04-30. [dostęp 2017-09-03].
↑ abcAnita Czupryn. Teczki, miłość i zdrada. „Dziennik Bałtycki”. Nr 113, s. 16, 15 maja 2009.
↑Tomasz Sakiewicz przeprasza byłego fotografa „Gazety Polskiej” za wypowiedź w „Polityce”. wirtualnemedia.pl, 2015-02-27. [dostęp 2020-05-13].
↑‘Gazeta Polska’ z naklejką 'Strefa Wolna od LGBT’. Lewacy dostali szału, Instagram cenzuruje!. NIEZALEZNA.PL, 2019-07-18. [dostęp 2019-11-12].
↑Church in Poland continues confrontation with the LGBTQ community [online], ncronline.org [dostęp 2023-03-23](ang.).
↑ abBP i Empik rezygnują z „Gazety Polskiej” przez naklejki. Jest komentarz „GP” [online], Wprost, 23 lipca 2019 [dostęp 2023-03-23](pol.).
↑Strefy wolne od "Gazety Polskiej". Shell i Circle K dołączają do bojkotu [online], dziennik.pl, 25 lipca 2019 [dostęp 2023-03-23](pol.).
↑Stacje Shell i Circle K dołączyły do bojkotu "Gazety Polskiej" [online], Press.pl, 25 lipca 2019 [dostęp 2023-03-23](pol.).
↑ abPolish Court Rebukes “LGBT-Free Zone” Stickers [online], Human Rights Watch, 1 sierpnia 2019 [dostęp 2023-03-23](ang.).
↑AnitaA.KarwowskaAnitaA., PawełP.KośmińskiPawełP., GabrielaG.ŁazarczykGabrielaG., Sąd zakazał dystrybucji homofobicznej naklejki "Gazety Polskiej" [online], wyborcza.pl, 25 lipca 2019 [dostęp 2023-03-23].
↑AnnaA.WójcikAnnaA., Sąd nakazał wstrzymanie dystrybucji naklejek "Gazety Polskiej" z hasłem "strefa wolna od LGBT" [online], oko.press, 25 lipca 2019 [dostęp 2023-03-23](pol.).
↑Polish magazine dismisses court ruling on ‘LGBT-free zone’ stickers [online], POLITICO, 26 lipca 2019 [dostęp 2023-03-23](ang.).
↑„Gazeta Polska” musi usunąć naklejki? Sakiewicz twierdzi, że to „fakenews” [online], Wprost, 26 lipca 2019 [dostęp 2023-03-23], Cytat: „To był fakenews. Nie ma żadnej klauzuli zabezpieczającej. Decyzja sądu, o ile istnieje, jest nieprawomocna i niewykonalna. Jeżeli gdzieś specjalnie będą chować gazetę lub naklejkę zgłaszamy sprawę do prokuratury”(pol.).
↑KOW, „Strefa wolna od ideologii LGBT”. „Gazeta Polska” po krytyce zmienia treść naklejek [online], Newsweek, 23 lipca 2019 [dostęp 2023-03-23](pol.).
↑JakeJ.MaherJakeJ., Carnegie Hall Concert Linked to Anti-LGBT Magazine Canceled [online], Newsweek, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2023-03-23](ang.).
↑Group connected to ‘LGBT-Free Zone’ newspaper cancels Carnegie Hall event [online], NBC News [dostęp 2023-03-23](ang.).
↑„Gazeta Polska” musi przeprosić Bartosza Kramka za okładkę z sierpnia 2017 roku. „Sędzia przyszedł z gotowym wyrokiem”. wirtualnemedia.pl, 2019-04-25. [dostęp 2020-05-13].
↑Aleksandra Świder: Gazeta Polska przegrała ws. zdjęć uchodźców. Jest prawomocny wyrok.. rp.pl, 2021-06-16. [dostęp 2021-06-16]. (pol.).
↑Anna Dobiegała: „Gazeta Polska” przegrywa w sądzie drugiej instancji. Ma przeprosić za fotomontaż z uchodźcami i zapłacić 20 tys. zł na PAH. wyborcza.pl, 2021-06-16. [dostęp 2021-06-16]. (pol.).
↑Piotr Olejarczyk: Gazeta Polska przegrywa w sądzie. Musi zapłacić i przeprosić na swojej okładce. onet.pl, 2021-06-16. [dostęp 2021-06-16]. (pol.).
↑http://gloria.tv / Nagroda im. Juliana Kulentego „Media w służbie Ewangelii” dla Gazety Polskiej.
↑Kongregacja Przemysłowo-Handlowa przyznała „Gazecie Polskiej” Nagrodę Syzyfa w kategorii Media roku 2013. niezalezna.pl, 30 października 2014. [dostęp 2014-10-30].