Friendster
| Typ strony
|
serwis społecznościowy
|
| Data powstania
|
2002
|
| Data zamknięcia
|
14 czerwca 2015[1]
|
| Autor
|
Jonathan Abrams
|
| Strona internetowa
|
Friendster – serwis społecznościowy funkcjonujący w latach 2002–2015[1].
Został założony w 2002 r. przez programistę Jonathana Abramsa[2][3]. Portal był publicznie dostępny od marca 2003 roku[4]. Według danych z 2008 r. z serwisu Friendster korzystało miesięcznie 37,1 mln osób[5]. Zdecydowana większość bazy użytkowników serwisu pochodziła z Azji[5][6]. Platforma zyskała popularność na Filipinach[7] oraz w Singapurze[8], Malezji[9] i Indonezji[5][10].
Po przejęciu serwisu przez malezyjską firmę Friendster został przekształcony w platformę społecznościową poświęconą grom internetowym[2][11]. Portal został zamknięty 14 czerwca 2015[1].
Nazwa „Friendster” została stworzona z dwóch słów: friend („przyjaciel, znajomy”) i „Napster” (nazwa serwisu do udostępniania plików)[5].
Przypisy
- ↑ a b c Halimah Tus Sadiah, Muhamad Saad Nurul Ishlah, Nisa Najwa Rokhmah, Zaldy Rusli: Aplikasi Komputer Farmasi: Buku Ajar Hasil Penelitian Hibah Dikti 2019. Bogor: Lembaga Penelitian dan Pengabdian pada Masyarakat Universitas Pakuan, 2019, s. 188. ISBN 978-623-91696-2-6. (indonez.).
- ↑ a b Rachmatunnisa: Friendster, Fenomenal di Era 2000-an. Detik Inet, 2017-01-12. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-08)]. (indonez.).
- ↑ GaryG. Rivlin GaryG., How Friendster lost chance for a jackpot, „International Herald Tribune”, 15 października 2006 [dostęp 2024-02-06] (ang.).
- ↑ Pamela LicalziP.L. O’Connell Pamela LicalziP.L., Online diary, „The New York Times”, 5 czerwca 2003, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2021-01-08] (ang.).brak strony (czasopismo)
- ↑ a b c d Ahmad Zaenudin: Mengenang Friendster dan Media Sosial Jadul yang Lain. Tirto.id, 2017-07-17. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-08)]. (indonez.).
- ↑ Seth Fiegerman: Friendster Founder Tells His Side of the Story, 10 Years After Facebook. Mashable, 2014-02-03. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-08)]. (ang.).
- ↑ Tim Fields: Mobile & Social Game Design: Monetization Methods and Mechanics. Wyd. 2. Boca Raton: CRC Press, 2014, s. 93. ISBN 978-1-4665-9868-3. OCLC 871305950. (ang.).
- ↑ Jaime Koh, Lee-Ling Ho, Stephanie Ho: Culture and Customs of Singapore and Malaysia. Santa Barbara: Greenwood Press, 2009, s. 154. ISBN 978-0-313-35115-0. OCLC 318420874. (ang.).
- ↑ Melody Faye-Lynn Song: The New Face(Book) of Malaysian Cyberfeminist Activism: A Preliminary Study. W: Nursyahbani Katjasungkana, Saskia E. Wieringa (red.): The Future of Asian Feminisms: Confronting Fundamentalisms, Conflicts and Neo-Liberalism. Newcastle upon Tyne: Cambridge Scholars Publishing, 2012, s. 98. ISBN 978-1-4438-3469-8. ISBN 978-1-4438-3450-6. OCLC 770876006. (ang.).
- ↑ Michael Saylor: The Mobile Wave: How Mobile Intelligence Will Change Everything. New York: Perseus Books/Vanguard Press, 2012, s. 129, 304. ISBN 978-1593157203. (ang.).
- ↑ Sean Ammirati: The Science of Growth: How Facebook Beat Friendster--and How Nine Other Startups Left the Rest in the Dust. New York: St. Martin’s Publishing Group, 2016, s. 207. ISBN 978-1-4668-8594-3. OCLC 934382768. (ang.).
