3, 33, 18, 10 | ||||||||||||||||
rzucający obrońca/niski skrzydłowy | ||||||||||||||||
Pseudonim |
Pep | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data urodzenia |
16 lutego 1924 | |||||||||||||||
Data śmierci |
7 listopada 2019 | |||||||||||||||
Wzrost |
188 cm | |||||||||||||||
Masa ciała |
84 kg | |||||||||||||||
Kariera | ||||||||||||||||
Aktywność |
1949–1955 | |||||||||||||||
Szkoła średnia |
Seton Hall Preparatory (West Orange, New Jersey) | |||||||||||||||
College |
Seton Hall (1942–1943, 1946–1949) | |||||||||||||||
Draft |
1949, numer: 10 | |||||||||||||||
|
Frank Benjamin Saul (ur. 16 lutego 1924, zm. 7 listopada 2019[1]) – amerykański koszykarz, występujący na pozycjach rzucającego obrońcy lub niskiego skrzydłowego, czterokrotny mistrz NBA[2].
Przez cztery kolejne sezony sięgał po mistrzostwo NBA, w barwach dwóch różnych klubów[2]. W 1951 roku zespół Rochester Royals pokonał w finale New York Knicks 4–3[3]. Kolejny sezon rozpoczął w barwach Baltimore Bullets, jednak już 26 stycznia trafił do Minneapolis Lakers[4]. Dzięki właśnie takiemu splotowi wydarzeń został czterokrotnie z rzędu mistrzem ligi.
Karierę zakończył w 1955 roku w barwach Milwaukee Hawks[4].
Saul oraz Steve Kerr są jedynymi zawodnikami w historii NBA, którzy zdobyli co najmniej dwa tytuły mistrzowskie, w dwóch różnych klubach, sezon po sezonie[5].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.