Franciszek, kuglarz boży (wł.Francesco, giullare di Dio) – włoski film religijny w reżyserii Roberta Rosselliniego z głównymi rolami Nazario Gerardiego i Arabelli Lemaitre; oryginalną muzykę skomponowali Renzo Rossellini i Enrico Buondonno[1].
W roku 1995, w stulecie narodzin kina, obraz Rosselliniego znalazł się na watykańskiej liście 45 filmów fabularnych, które propagują szczególne wartości religijne, moralne lub artystyczne[5].
Film jest próbą zaproponowania nadziei współczesnemu człowiekowi, wciąż jeszcze zranionemu na ciele i duszy przez ogromną tragedię II wojny światowej. W tej optyce Rossellini zbliża się wprost do tematyki religijnej, oczyszczając swoje podejście ze wszelkiej formy intelektualizmu czy spekulacji filozoficznej: obezwładniające świadectwo prostoty życia zaproponowanego przez Franciszka i jego braci ma być rewolucyjną odpowiedzią na fundamentalne pytania egzystencji.
Christopher Garbowski, Franciszek, kuglarz boży[7]
Przypisy
↑Franciszek, kuglarz Boży. www.fn.org.pl (Filmoteka Narodowa). [dostęp 2009-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (11 listopada 2007)].
↑The best of video – poradnik: kino, tv, sat., video. Warszawa: Oficyna Wydawnicza COMFORT, 1994.brak strony w książce
↑Konrad J. Zarębski: Franciszek – Kuglarz Boży. www.serwisy.gazeta.pl. [dostęp 2009-03-17].
↑Franciszek, kuglarz boży (Francesco giullare di Dio). www1.plus.pl. [dostęp 2009-03-17].
↑Niektóre ważne filmy czyli tzw. lista watykańska. www.kultura.wiara.pl. [dostęp 2009-03-17].
↑The Flowers of St. Francis (1950) - IMDb. [dostęp 2022-12-23].