Fontanny Wallace’a – ujęcia wody pitnej w Paryżu, ufundowane w 1872 roku przez Richarda Wallace’a, angielskiego milionera, kolekcjonera sztuki. Rozrzucone po całym mieście, są jednym z jego symboli.
Podczas wojny francusko-pruskiej Paryż borykał się z niedostatkiem wody pitnej. Sir Richard Wallace pozostał w Paryżu na czas oblężenia; doszedł wówczas do wniosku, że miastu potrzeba pitnej wody, darmowej i dostępnej dla każdego. Przeznaczył na tej cel część swojej fortuny, fundując publiczne ujęcia wody.
Projektantem fontann był rzeźbiarz Charles-Auguste Lebourg. Stworzył on cztery typy:
Fontanny są odlane z żeliwa, pomalowane w większości na zielono, ustawione na placach oraz skrzyżowaniach najważniejszych ulic. Od momentu realizacji cieszyły się wielkim powodzeniem. Większość z nich – około osiemdziesiąt – istnieje do dziś, wypływająca z nich woda jest w dalszym ciągu pitna i darmowa. Funkcjonują one od marca do listopada.
Kilkanaście fontann postawiono w miastach regionu paryskiego. Inny filantrop – Daniel Osiris, zamówił kilka sztuk dla Bordeaux w 1873 r. Cześć fontann została sprzedana, podarowana oficjalnie przez miasto Paryż lub ukradziona. Znajdują się one m.in. w Hiszpanii, Włoszech, Niemczech, Chinach, Kanadzie i USA.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.