 Widok na miasto Bajawa | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Akwen | |
| Archipelag | |
| Powierzchnia |
14 273 km² |
| Populacja (2010) • liczba ludności • gęstość |
|
Położenie na mapie Indonezji  | |
 8°40′29″S 121°23′04″E/-8,674722 121,384444
| |
| |
Flores (z port. „kwiaty”) – indonezyjska wyspa wchodząca w skład Małych Wysp Sundajskich. Druga co do wielkości wyspa tego archipelagu[1]. Na południowy wschód od wyspy położona jest wyspa Timor, na południowy zachód – wyspa Sumba, a na północ – Celebes.
Wyspa jest górzysta (najwyższy szczyt Mandasawu 2370 m n.p.m.)[1], rozciąga się w kierunku równoleżnikowym[2]. Na wyspie znajdują się liczne czynne i nieczynne wulkany, a region jest aktywny tektonicznie. Znaną atrakcją przyrodniczą i turystyczną jest wygasły wulkan Keli Mutu z trzema kolorowymi jeziorami. Wulkan uważany jest przez ludność tubylczą za świętą górę, wierzą oni, że jest to miejsce przebywania duchów[1]. Jeziora co pewien czas zmieniają swoje kolory[1].
Na Flores znajdują się dwa parki narodowe: Park Narodowy Kelimutu i Park Narodowy Komodo oraz liczne rezerwaty przyrody.
Nazwa „Flores” wzięła się od portugalskiej nazwy przylądka Kopondai (Cabo de Flores) we wschodniej części wyspy, nazwanego tak z powodu porastających ten obszar krzewów (Poinciana regia)[3].
Klimat tropikalny. Występują sawanny i lasy monsunowe[1].
Na Flores oraz położonych w pobliżu wyspach (m.in. Komodo) żyją w stanie dzikim wielkie gady, warany z Komodo (Varanus komodoensis), ze względu na wygląd i mięsożerność zwane „smokami”.
Uprawa ryżu, kukurydzy, palmy kokosowej, trzciny cukrowej, kawy, manioku[1]
Wyspa zamieszkiwana jest przez ludność o mieszanym pochodzeniu papuasko-austronezyjskim[4]. Używane na wyspie języki (takie jak sika, ende, ngadha czy rongga), choć klasyfikowane w ramach rodziny austronezyjskiej, wykazują cechy substratu papuaskiego[5][6].
Dominuje katolicyzm[7]. Największą grupą etniczną są Mangarajowie[7], a język manggarai – w dialekcie z miasta Ruteng – bywa stosowany do kontaktów międzyetnicznych (podobnie jak indonezyjski)[8].
Na wybrzeżu obecna jest ludność napływowa, która przybyła z innych wysp Indonezji[2].
Homo floresiensis to opisany w 2004 roku gatunek człowieka, występujący na wyspie jeszcze około 18 tys. lat temu.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
