Fernando Valenzuela
Ilustracja
miotacz
Pełne imię i nazwisko

Fernando Valenzuela Anguamea

Pseudonim

El Toro

Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1960
Navojoa

Odbijał

prawą

Rzucał

prawą

Debiut

15 września 1980

Ostatni występ

14 lipca 1997

Statystyki
Win–loss record

173–153

ERA

3,54

Strikeouty

2074

Kariera klubowa
Lata Kluby
1980–1990 Los Angeles Dodgers
1991 California Angels
1993 Baltimore Orioles
1994 Philadelphia Phillies
1995–1997 San Diego Padres
1997 St. Louis Cardinals

Fernando Valenzuela Anguamea (ur. 1 listopada 1960) – meksykański baseballista, który występował na pozycji miotacza, sześciokrotny uczestnik Meczu Gwiazd, zdobywca Cy Young Award, członek Caribbean Baseball Hall of Fame.

Początki kariery

Pierwszy zawodowy kontrakt podpisał w 1978 roku z zespołem Guanajuato Tuzos, występującym w Mexican Central League. W swoim pierwszym sezonie występów zanotował bilans W-L 5–6 przy wskaźniku ERA 2,23. W 1979 występował w Leones de Yucatán z Liga Mexicana de Béisbol osiągając statystyki 10-12 W-L, 2,49 ERA. Podczas występów w lidze meksykańskiej, Valenzuela był obserwowany przez skauta Los Angeles Dodgers Mike′a Brito i 6 lipca 1979 klub Major League Baseball wykupił jego kontrakt za 120 tysięcy dolarów[1].

Los Angeles Dodgers

Fernando Valenzuela jako zawodnik California Angels.

Debiut w organizacji zaliczył w 1979 w zespole Lodi Dodgers (poziom Class A), w którym rozegrał trzy mecze. Sezon 1980 rozpoczął od występów w San Antonio Dodgers (Double-A). W 27 spotkaniach uzyskał bilans W-L 13-9 przy wskaźniku ERA 3,10[2]. 15 września 1980 zadebiutował w MLB w meczu przeciwko Atlanta Braves jako reliever[3].

Przed rozpoczęciem sezonu 1981 został ogłoszony trzecim starterem w zespole, jednak pomimo kontuzji pierwszego miotacza Jerry′ego Reussa, Valenzuela został wystawiony na mecz otwarcia przeciwko Houston Astros, w którym zaliczył complete game shutout. W swoich pierwszych ośmiu startach zaliczył osiem zwycięstw, siedem pełnych meczów i pięć shutoutów, a wskaźnik ERA wyniósł 0,50[4]. 9 sierpnia 1981 po raz pierwszy wystąpił w Meczu Gwiazd[3]. W 1981 Valenzuela został pierwszym zawodnikiem w historii, który otrzymał nagrodę Cy Young Award i został wybrany najlepszym debiutantem w jednym sezonie. Ponadto otrzymał Silver Slugger Award[3][4]. W World Series, w których Dodgers pokonali New York Yankees 4–2 w serii best-of-seven, zagrał w meczu numer 3, zaliczając zwycięskie complete game[4]. Jego postawa w meczach w sezonie 1981 spowodowała zwiększenie zainteresowania meczami społeczności latynoskiej w Los Angeles, a okres ten znany jest pod nazwą „Fernandomania”[4][5].

W 1983 został uznany przez trenerów i menadżerów najlepszym uderzającym miotaczem w National League i otrzymał po raz drugi w karierze Silver Slugger Award[3]. 15 lipca 1986 w swoim szóstym występie w All-Star Game, wyrównał rekord należący do Carla Hubbella zaliczając 5 strikeoutów z rzędu[4]. W tym samym roku zanotował najwięcej zwycięstw w National League (21) i zaliczył najwięcej pełnych meczów w MLB (20), a w głosowaniu do nagrody Cy Young Award zajął 2. miejsce za Mikiem Scottem z Houston Astros[3]. W 1988 nie zagrał w zwycięskich dla Dodgers World Series z powodu kontuzji ramienia[4]. 29 czerwca 1990 w meczu przeciwko St. Louis Cardinals na Dodger Stadium zanotował no-hittera[6].

Późniejszy okres

W lipcu 1991 podpisał kontrakt jako wolny agent z California Angels, w lutym 1993 z Baltimore Orioles, zaś w czerwcu 1994 z Philadelphia Phillies[3]. W kwietniu 1995 został zawodnikiem San Diego Padres, a po raz ostatni w MLB zagrał 14 lipca 1997 reprezentując St. Louis Cardinals[3]. W 1999 otrzymał zaproszenie od klubu Los Angeles Dodgers na występy w spring training, ale odmówił[7]. W 2003 został włączony do Hispanic Heritage Baseball Hall of Fame, a dwa lata później został wybrany do Major League Baseball’s Latino Legends Team[8].

W 2006, 2009 i 2013 był członkiem sztabu szkoleniowego reprezentacji Meksyku na turnieju World Baseball Classic[9]. W 2013 został uhonorowany członkostwem w Caribbean Baseball Hall of Fame[10].

Nagrody i wyróżnienia

Nagroda/wyróżnienie Lata Źródło
All-Star 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986 [3]
Gold Glove Award 1986 [3]
Silver Slugger Award 1981, 1983 [3]
NL Cy Young Award 1981 [3]
Zwycięzca w World Series 1981 [4]

Przypisy

  1. Fernando Valenzuela, ‘El Toro’ que brilló en Grandes Ligas. deportes.terra.com.mx. [dostęp 2016-05-08]. (hiszp.).
  2. Fernando Valenzuela Minor, Mexican & Winter Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
  3. a b c d e f g h i j k Fernando Valenzuela Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
  4. a b c d e f g Fernandomania. sabr.org. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
  5. 2010 Strasburg or 1981 Fernandomania: Who Had the Bigger Craze and Hype?. bleacherreport.com. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
  6. Happy 55th birthday, Fernando Valenzuela. nonohitters.com. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
  7. Valenzuela Rebuffs Dodgers. articles.latimes.com. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).
  8. Latino Legends team announced. mlb.com. [dostęp 2016-05-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 kwietnia 2015)]. (ang.).
  9. Fernando Valenzuela realizará primer lanzamiento en eliminatorias de Mexicali. worldbaseballclassic.com. [dostęp 2016-05-08]. (hiszp.).
  10. Valenzuela inducted into Caribbean Hall of Fame. mlb.com. [dostęp 2016-05-08]. (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się