| Papież Biskup Rzymu | |
_in_Santi_Cosma_e_Damiano,_Rome,_Italy_(527%E2%80%93530).jpg)
| |
| Miejsce urodzenia |
Samnio (obecnie Benewent) |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Papież | |
| Okres sprawowania |
12 lipca 526–22 września 530 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Pontyfikat |
12 lipca 526 |
| |
| Czczony przez | |
|---|---|
| Wspomnienie | |
Feliks IV (III)[a] (ur. w prowincji Samnio, łac. Samnium, zm. 22 września 530 w Rzymie) – święty Kościoła katolickiego, 54. papież w okresie od 12 lipca 526 do 22 września 530[1].
Urodził się jako Samnita i był członkiem delegacji Hormizdasa do Konstantynopola[2] Wybór kardynała Feliksa, pochodzącego z okolic Benewentu, dokonał się po niemal dwumiesięcznym wakacie pod naciskiem króla Ostrogotów Teodoryka Wielkiego[1]. Teodoryk zmarł półtora miesiąca po wyborze Feliksa, jednak papież nadal utrzymywał dobre stosunki z regentką-wdową Amalasuntą oraz z następcą Teodoryka, Atalarykiem, czego dowodzić może edykt mówiący, że wszystkie kryminalne sprawy duchowieństwa rozstrzyga papież[2]. Feliks popierał biskupa Cezarego z Arles w walce z semipelagianizmem w Galii, a także wyrażał żal z powodu powrotu duchownych do stanu świeckiego[2].
W okresie tego pontyfikatu powstał słynny klasztor benedyktynów na Monte Cassino[1].
Chcąc uniknąć wpływów świeckich na elekcje papieskie Feliks IV wyznaczył na swojego następcę Bonifacego[1]. Decyzja papieża wywołała niezadowolenie cesarza Bizancjum Justyniana I i podwójny wybór papieża, ale schizma trwała krótko; rywal Bonifacego Dioskuros zmarł zaledwie trzy tygodnie po elekcji.
Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 22 września[2].
| Uznani za świętego bez formalnej kanonizacji |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Formalnie kanonizowani i beatyfikowani przez Kościół katolicki |
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
