 Odznaka Federacji – wzór Ministerstwa Spraw Wojskowych RP. rozkaz nr 24, poz. 285 z roku 1929 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
założona w 1927, zdelegalizowana w 1947, reaktywowana w 1991 |
| Rodzaj stowarzyszenia |
federacja, związek stowarzyszeń |
| Status | |
| Profil działalności |
federacja organizacji kombatanckich |
| Zasięg | |
| Komendant |
kpt. Krystian A. Waksmundzki, komisarz Stefan Artwiński (1933) |
| Członkowie |
600 |
| Nr KRS | |
| Data rejestracji | |
Federacja Polskich Związków Obrońców Ojczyzny powstała 9 lutego 1928 r., zrzeszała na zasadach federacyjnych związki byłych wojskowych i rezerwistów. Działała do 1939 roku. Zrzeszała 34 organizacje kombatanckie, liczące ok. 600 tys. członków[1][2]. Wchodziła w skład Federacji Międzysojuszniczej Byłych Kombatantów (Fédération Interallié des Anciens Combattants – FIDAC).
Godłem Federacji jest biała swastyka zatwierdzona rozkazem MSWojsk. nr 24, poz. 285 z roku 1929. Komenda Główna mieści się w Krakowie. Po delegalizacji przez władze Polski Ludowej w 1947 roku Federacja działała w konspiracji. Przywrócenie wpisu do rejestru stowarzyszeń nastąpiło w 1990 roku[potrzebny przypis].
Głównym celem Federacji było szkolenie wojskowe członków, ponadto patriotyczne oddziaływanie na młode pokolenie poprzez współpracę z organizacjami przysposobienia wojskowego oraz opieka nad rozwojem wchodzących w jej skład związków. Wydawała dwutygodnik "Naród i Wojsko" powstały z przekształcenia wcześniejszego "Biuletynu Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny".
Zarząd główny FPZOO mieścił się do 1939 przy ul. Nowy Świat 35 w Warszawie[3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
