 Ewa Kubasiewicz-Houée (2014) | |
| Data i miejsce urodzenia |
21 lipca 1940 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polonista, bibliotekarka, działaczka opozycji w PRL |
| Alma Mater | |
| Dzieci | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Ewa Kubasiewicz-Houée (ur. 21 lipca 1940 w Poznaniu) – polska polonistka, bibliotekarka, działaczka opozycji w PRL.
W 1969 ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Gdańskim, a w 1976 – tamże studia podyplomowe z zakresu bibliotekoznawstwa. Od 1969 do 1982 pracowała jako kierowniczka Działu Gromadzenia i Opracowania Zbiorów w Bibliotece Głównej Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni. Od 1976 zajmowała w tej bibliotece także stanowisko dyplomowanego kustosza.
Współpracowała z Wolnymi Związkami Zawodowymi. W 1980 została wiceprzewodniczącą Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w WSM, członkini Międzyzakładowej Komisji Założycielskiej w Gdańsku i gdańskiego Zarządu Regionu, z którego odeszła po konflikcie z Lechem Wałęsą w listopadzie 1981.
W czasie stanu wojennego, 14–16 grudnia 1981 uczestniczyła w strajku okupacyjnym w WSM. Aresztowana 20 grudnia 1981. W lutym 1982 została skazana przez Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni na karę 10 lat pozbawienia wolności za rozpowszechnianie ulotki nawołującej do czynnego oporu przeciwko stanowi wojennemu (prokurator żądał niższej kary – 9 lat)[1]. Została zwolniona na mocy amnestii w maju 1983. Od 1983 była współpracowniczką Solidarności Walczącej założonej przez Kornela Morawieckiego. Współorganizowała oddział trójmiejski tej organizacji. W 1984 na zaproszenie Amnesty International wyjechała na cztery miesiące do Francji. W latach 1986–1988 pracowała w Bibliotece Centralnego Muzeum Morskiego w Gdańsku.
Od 1988 przebywa na emigracji we Francji. Emisariuszka Solidarności Walczącej na Zachodzie[2]. Od 1988 do 1992 pracowała w Bibliotece Polskiej w Paryżu. W 1992 została zatrudniona w Wydziale Spraw Międzynarodowych Rady Generalnej departamentu Cotes d’Armor w Bretanii. Jest autorką wspomnień autobiograficznych.
W 2007, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej, została odznaczona przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[3]. W 2010 otrzymała Krzyż Solidarności Walczącej[4].
Ewa Kubasiewicz-Houée była jedną z osób, których wizerunek znalazł się w 2019 na muralu „Kobiety Wolności” na stacji PKM Strzyża w Gdańsku[5].
Pochodzi z rodziny o tradycjach patriotycznych i niepodległościowych. Jej ojciec był więziony przez NKWD. Bracia: Ryszard i Andrzej byli zaangażowani w działalność antykomunistyczną. Ryszard zmarł na zawał serca we wrześniu 1980, Andrzej został zamordowany w czerwcu w 1988 roku przez Służbę Bezpieczeństwa. Syn Ewy Kubasiewicz Marek Czachor, z wykształcenia fizyk, także był działaczem Solidarności Walczącej.
Tłumaczenia
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
