Elżbieta Stuart
Ilustracja
ilustracja herbu
elektorowa Palatynatu
Okres

od 14 lutego 1613
do 23 lutego 1623

Jako żona

Fryderyka V Zimowego

Poprzedniczka

Ludwika Julianna Orańska

Następczyni

Elżbieta Lotaryńska

królowa Czech
Okres

od 26 sierpnia 1619
do 8 listopada 1620

Jako żona

Fryderyka Zimowego

Koronacja

7 listopada 1619

Poprzedniczka

Anna Tyrolska

Następczyni

Eleonora Gonzaga

Dane biograficzne
Dynastia

Stuartowie

Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1596
Dunfermline

Data i miejsce śmierci

13 lutego 1662
Londyn

Przyczyna śmierci

zapalenie płuc

Data pogrzebu

17 lutego 1662

Miejsce spoczynku

Opactwo Westminsterskie

Ojciec

Jakub I Stuart

Matka

Anna Duńska

Mąż

Fryderyk V

Dzieci

Fryderyk Henryk,
Karol Ludwik Wittelsbach,
Elżbieta,
Rupert Reński,
Maurycy Wittelsbach,
Luiza Hollandyna,
Ludwik,
Edward Wittelsbach,
Henrietta Maria,
Jan Filip Fryderyk,
Charlotta,
Zofia Dorota Wittelsbach,
Gustaw Adolf

Elżbieta Stuart jako dziecko

Elżbieta Stuart (ur. 19 sierpnia 1596 w Dunfermline, zm. 13 lutego 1662 w Londynie) – księżniczka angielska i szkocka, elektorowa Palatynatu Reńskiego, królowa Czech.

Urodziła się w pałacu Falkland, w Fife, jako najstarsza córka króla Szkocji i późniejszego króla AngliiJakuba Stuarta, i królowej Anny Duńskiej. Była starszą siostrą późniejszego króla Karola I. Po wymarciu dynastii Stuartów w 1714 tron Anglii odziedziczyli jej bezpośredni potomkowie – władcy Hanoweru (dynastia hanowerska).

Elżbieta została nazwana na cześć królowej Anglii – Elżbiety I, ponieważ jej ojciec chciał przypochlebić się starej władczyni, po której śmierci miał nadzieję odziedziczyć królestwo. Kiedy Elżbieta miała 6 lat, w 1603, jej sławna imienniczka zmarła i ojciec rzeczywiście został królem Anglii, a to uczyniło z jego małej córki atrakcyjną kandydatkę na żonę.

Małżeństwo

14 lutego 1613 poślubiła Fryderyka V, elektora Palatynatu Reńskiego, i zamieszkała w Heidelbergu. Fryderyk był dowódcą protestanckiego przymierza w Cesarstwie Rzymskim Narodu Niemieckiego, znanego jako Unia Ewangelicka. Elżbieta została jego żoną, aby przypieczętować przyjaźń jej ojca z protestanckimi książętami niemieckimi. Elżbieta i Fryderyk mieli 13 dzieci:

  1. Fryderyka Henryka (16141629),
  2. Karola Ludwika (16171680), od 1648 elektora Palatynatu,
  3. Elżbietę (16181680), opatkę klasztoru, filozofkę i korespondentkę Kartezjusza,
  4. Ruperta (16191682), bohatera Angielskiej Wojny Domowej,
  5. Maurycego (16201652), który brał udział w Angielskiej Wojnie Domowej,
  6. Luizę Hollandynę (16221709),
  7. Ludwika (16241625),
  8. Edwarda (16251663) – hrabiego palatyna i księcia Palatynatu-Simmern,
  9. Henriettę Marię (16261651),
  10. Jana Filipa Fryderyka (16271650),
  11. Charlottę (16281631),
  12. Zofię (16301714), żonę Ernesta Augusta elektora Hanoweru, matkę Jerzego I Hanowerskiegokróla Wielkiej Brytanii i Irlandii,
  13. Gustawa Adolfa (16321641).

Zimowa Królowa

Gerrit van Honthorst, Elżbieta, królowa Czech

W 1619 Fryderykowi zaoferowano koronę Czech, a ten się zgodził. Rządził jednak bardzo krótko i Elżbieta stała się znana jako Zimowa królowa. Czasem zwano ją również Królową Serc, ponieważ była bardzo popularna. Para zmuszona została do udania się na wygnanie i zamieszkała w Hadze, gdzie w 1632 Fryderyk zmarł.

Elżbieta pozostała w Holandii, nawet po tym, jak jej syn, Karol I Ludwik, odziedziczył stanowisko swojego ojca jako elektor Palatynatu Reńskiego w 1648. Po restauracji monarchii Stuartów w Anglii Elżbieta udała się do Londynu w odwiedziny do swojego bratanka, Karola II, i tam zmarła.

Jej córka znana później jako Zofia Hanowerska i jej potomkowie, na mocy angielskiego Act of Settlement z 1701 r. zostali następcami tronu angielskiego, tak więc wszyscy królowie Wielkiej Brytanii, począwszy od Jerzego I Hanowerskiego, są potomkami Elżbiety Stuart.


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się