Edward Redliński
Edward Redliński (przed 1977)
|
Data i miejsce urodzenia
|
1 maja 1940 Frampol k. Białegostoku
|
Narodowość
|
polska
|
Dziedzina sztuki
|
literatura
|
Muzeum artysty
|
Dom twórczości Edwarda Redlińskiego: Frampol Ranczo, Hołówki Duże 56
|
Ważne dzieła
|
- Listy z Rabarbaru
- Konopielka
- Awans
- Nikiformy
- Szczuropolacy
- Krfotok
|
Odznaczenia
|
|
|
Teksty w Wikiźródłach
|
|
|
Cytaty w Wikicytatach
|
|
Edward Redliński (ur. 1 maja 1940 we Frampolu koło Białegostoku) – polski prozaik, scenarzysta i dramatopisarz, reporter.
Życiorys
Urodził się w rodzinie chłopskiej we Frampolu, obecnie siedlisko w gminie Juchnowiec Kościelny[1] (Hołówki Duże 56[2]). Syn Adolfa i Marii, brat polityka Wacława[3].
Ukończył studia na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej oraz Studium Dziennikarskie Uniwersytetu Warszawskiego. Pracował w „Gazecie Białostockiej”, białostockim radiu oraz w warszawskim tygodniku „Kultura”. Autor groteskowo-realistycznych powieści i opowiadań, ukazujących konflikt między kulturą tradycyjną a nowoczesnością[4].
W latach 1984–1991 przebywał w Stanach Zjednoczonych. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”[5].
Twórczość
Proza
- Listy z Rabarbaru (1967),
- Awans (1973),
- Konopielka (1973),
- Nikiformy (1982, zbiór krótkich form),
- Dolorado i Tańcowały dwa Michały (1985, mikropowieści o nowej emigracji polskiej w Stanach Zjednoczonych),
- Szczuropolacy (1994),
- Krfotok (1998),
- Transformejszen (2003),
- Telefrenia (2006),
- Debata, czyli bzik prezydencki (2008),
Reportaże
- Ja w nerwowej sprawie (1969),
- Zgrzyt (1971),
Dramaty
- Pustaki (1980),
- Wcześniak (1977),
- Awans (1973),
- Jubileusz (1975),
- Cud na Greenpoincie (1995).
Nagrody
Ekranizacje
Filmy na podstawie jego powieści i scenariuszy:
- 150 na godzinę (1972, własny scenariusz, reżyseria Wanda Jakubowska)
- Awans (1974, własny scenariusz, reżyseria Janusz Zaorski)
- Konopielka (1982, scenariusz i reżyseria: Witold Leszczyński, własne dialogi)
- Szczęśliwego Nowego Jorku (1997, własny scenariusz na podstawie Szczuropolaków, reżyseria Janusz Zaorski)
- Requiem (2001, własny scenariusz, reżyseria Witold Leszczyński)
Przypisy
- ↑ Dom twórczości Edwarda Redlińskiego. bialystok.tvp.pl, 2012-07-28. [dostęp 2017-12-05].
- ↑ Domek twórczości Edwarda Redlińskiego Frampol Ranczo. Kolomnie.pl. [dostęp 2017-12-05].
- ↑ Ludzie mówią, że chyba się udało. „My z Łomży”. 2, s. 14, maj 2018. Urząd Miejski w Łomży. ISSN 2658-1590.
- ↑ Rozmówki Edwarda Redlińskiego, [w:] JanuszJ. Drzewucki JanuszJ., Stan skupienia. Teksty o prozie, Szczecin: Wydawnictwo Forma, 2014, ISBN 978-83-63316-79-2 .brak strony (książka)
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 1089.
- ↑ XV Nagroda Literacka im. Franciszka Karpińskiego. Civitaschristiana.pl, 2009-11-10. [dostęp 2017-12-05].
- ↑ Najlepsi w kulturze – Nagrody Marszałka Woj. Podlaskiego rozdane. Wrotapodlasia.pl.
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- Edward Redliński na portalu culture.pl
- „Edward Redliński – Konopielka to jego dzieło. Pisarz o Surażu i nowej książce” – zapis rozmowy i wideo, www.poranny.pl.
- Edward Redliński w bazie filmpolski.pl
Identyfikatory zewnętrzne: