Edward Maliszewski
porucznik obserwator porucznik obserwator
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1909
Czernichów

Data i miejsce śmierci

25 września 1939
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1931–1939

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego

Jednostki

34 pułk piechoty
3 pułk lotniczy
32 eskadra rozpoznawcza

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941)

Edward Maliszewski (ur. 9 listopada?/22 listopada 1909 w Czernihowie, zm. 25 września 1939 w Warszawie) – porucznik obserwator Wojska Polskiego.

Życiorys

Ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Komorowie. 4 sierpnia 1934 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1934 i 92. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a minister spraw wojskowych wcielił do 34 pułku piechoty w Białej Podlaskiej[1][2]. Następnie odbył kurs obserwatorów w Centrum Wyszkolenia Lotniczego i został wcielony do 3 pułku lotniczego w Poznaniu, do korpusu oficerów lotnictwa. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 38. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa[3][4]. W marcu 1939 był oficerem taktycznym 35 eskadry liniowej[5].

Uczestniczył w kampanii wrześniowej, był obserwatorem w 32 eskadrze rozpoznawczej, którą oddano pod dyspozycji dowódcy lotnictwa Armii „Łódź”. 5 września 1939 wchodził w skład załogi złożonej z kaprala pilota Tadeusza Westfala i kaprala strzelca Józefa Nietzke, która wystartowała z lotniska w Skotnikach na samolocie PZL.23 Karaś i miała za zadanie dolecieć do Sokolnik. Nad Parzęczewem zostali zaatakowani przez hitlerowskie myśliwce, pilot Tadeusz Westfal mimo poparzeń twarzy i rąk posadził płonącą maszynę. W trakcie walki zginął kpr. strz. Józef Nietzke, Edward Maliszewski został ciężko ranny, przetransportowano go najpierw do szpitala wojskowego w Łodzi, a następnie do Szpitala Ujazdowskiego w Warszawie, gdzie zmarł 25 września 1939. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kw. C25, rząd 2, grób 12)[6]. Pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Walecznych[7].

Przypisy

  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 15 sierpnia 1934 roku, s. 210, 219.
  2. Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 170.
  3. Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 463.
  4. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 217.
  5. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 780.
  6. Edward Maliszewski, Niebieska Eskadra
  7. Księga lotników ↓, s. 10.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
  • Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5. s. 101;
  • Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych w latach 1939-1946. T. I: Polegli w kampanii wrześniowej, pomordowani w ZSRR i w innych okolicznościach podczas okupacji.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Edward Maliszewski, karta poległego, Bohaterowie 1939

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się