| |
| Król Anglii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Ethelfleda Piękna |
| męczennik | |
| |
| Czczony przez | |
|---|---|
| Wspomnienie | |
| Atrybuty |
sztylet, puchar z wężem[1] |
Edward Męczennik (ur. ok. 962, zm. 18 marca 978) – król Anglii (od 8 lipca 975 do 18 marca 978), męczennik i święty Kościoła katolickiego, prawosławnego i anglikańskiego[2].
Był najstarszym synem króla Edgara I i jego pierwszej żony, Ethelfledy Pięknej, córki earla Ordmaera. Tron objął po śmierci swojego ojca. Jego prawa do tronu były kwestionowane przez drugą żonę Edgara I, Elfridę, która wolałaby widzieć na tronie swojego syna, Ethelreda. Edwarda poparł jednak biskup Canterbury, św. Dunstan, oraz możni zgromadzeni na Witanie.
Według kronik Edward był młodym mężczyzną o wielkiej pobożności i wspaniałym zachowaniu. Prowadził prawowierne, dobre i święte życie. Ponad wszystko umiłował Boga i Kościół. Był hojny dla biednych, przystępny dla dobrych, wierny wierze chrystusowej, był naczyniem wypełnionym wszelkimi darami Boga.
Pierwszym problemem, który stanął przed nowym królem, były liczne napady możnowładców na klasztory ufundowane przez króla Edgara, leżące na ziemiach pożądanych przez tanów. Wiele klasztorów zostało zniszczonych, a mnisi zmuszeni do ucieczki. Edward stanął w tym sporze po stronie Kościoła, co spowodowało, że możni doszli do porozumienia z macochą Edwarda i podjęli decyzję o odsunięciu go od władzy i wprowadzeniu na tron Ethelreda.
18 marca 978 roku król polował w lasach niedaleko Wareham w hrabstwie Dorset. Podczas polowania zapragnął odwiedzić Ethelreda, który przebywał w pobliżu w domu swojej matki, na zamku Corfe. Król wyprzedził swoją straż i dotarł do zamku w pojedynkę. Kiedy siedział jeszcze na koniu królowa Elfira podała mu kielich miodu pitnego. Kiedy Edward wypijał miód, jeden z ludzi królowej zadał mu cios w plecy. Ciało króla spadło z konia, ale jedna z nóg utkwiła w strzemieniu i koń pociągnął je na pewną odległość.
Królowa rozkazała odzyskać ciało i pochować je w pobliżu zamku. Pomimo że zabójstwa króla Edwarda dokonano na tle politycznym, Kościół w Anglii uważa go za męczennika, który poniósł śmierć z rąk pogan.
W okolicy zabójstwa Edwarda mieszkała pewna kobieta, ślepa od urodzenia. Nocą po zabójstwie króla owa kobieta ujrzała jasne światło. Krzyknęła Panie, zmiłuj się! i nagle odzyskała wzrok. To ona odnalazła ciało zamordowanego króla. Na miejscu cudu stoi obecnie kościół pod wezwaniem św. Edwarda. Grób króla rychło stał się miejscem licznych pielgrzymek i cudów, a jego relikwie zostały uroczyście przeniesione do opactwa w Shaftesbury przez ówczesnego biskupa Canterbury św. Dunstana (+988).
Szczątki króla odnalezione zostały podczas prac archeologicznych na terenie opactwa w 1931 roku, następnie przeniesione na cmentarz Brookwood[3].
Wspomnienie liturgiczne św. Edwarda w Kościele katolickim obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci (18 marca).
Kościół prawosławny, z uwagi na liturgię według kalendarza juliańskiego, wspomina męczennika 18/31 marca[a], tj. 31 marca według kalendarza gregoriańskiego.
W ikonografii wschodniej święty przedstawiany jest jako bezbrody kilkunastoletni młodzieniec w koronie i zapiętym pod szyją długim królewskim płaszczu. W ręce trzyma krzyż. W sztuce zachodniej jego atrybutami są dodatkowo sztylet i puchar z wężem.
| Królestwo Wesseksu |
| ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo Angielskie (z czasem Królestwo Anglii) |
| ||||||||||||||||||||||||||
| Republika Angielska |
| ||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo Anglii |
|
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
