 Edward Hargraves. ok. 1850 r. | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku |
Cmentarz Waverley |
| Narodowość | |
| Wyznanie | |
| Rodzice |
John Edward Hargraves |
| Małżeństwo |
Elizabeth Mackay (z domu Mackay) |
| Dzieci |
dwóch synów i trzy córki |
Edward Hammond Hargraves (ur. 5 października 1816 w Gosport, Hampshire, zm. 29 października 1891 w Sydney) – angielsko-australijski podróżnik i odkrywca, jeden z pierwszych odkrywców złóż złota w Australii.
Był trzecim synem Johna Edwarda Hargravesa i Elizabeth, z domu Whitcombe. Uczęszczał do gimnazjum w Brighton i Lewes. Mając 14 lat pływał jako chłopiec okrętowy na barku Wave kapitana Johna Listera[1], a w wieku 16 lat wypłynął na Clementine do Nowej Południowej Walii (1832 r.)[1][2]; z 27-osobową grupą wybrał się w podróż w okolice Cieśniny Torresa i na wyspy archipelagu wschodnio-indyjskiego; tam uczestnicy wyprawy nabawili się „gorączki” – dwudziestu spośród nich zmarło. Pozostali zostali przewiezieni do Europy – wśród nich Hargraves, który jednak wkrótce (1834 r.) wrócił do Australii[2].
Tam pracował m.in. w Bathurst i zbierając bêche-de-mer (strzykwy) w Cieśninie Torresa; nabył ziemię w okolicy Wollongong[4]. W 1839 r. przeniósł się do East Gosford, gdzie był agentem General Steam Navigation Co.; z posagu żony kupił ziemię i wybudował hotel, jednak w 1843 r. zbankrutował. Przeniósł się nad Manning River, a po kilku latach (1849 r.) podjął niezbyt udaną wyprawę do Kalifornii w poszukiwaniu złota; korzyścią z tej wyprawy było zaobserwowanie podobieństwa kalifornijskich terenów złotonośnych do okolic Brighton i poznanie technik wydobycia[1][4].
Po powrocie do Sydney w styczniu 1851 r. przystąpił – wraz z J.H.A. Listerem, Jamesem Tomem i jego synami – do poszukiwań w okolicy Bathurst. Nauczył partnerów kalifornijskich technik wypłukiwania złota; poszukiwania doprowadziły do znalezienia pierwszych uncji. Miejsce odkrycia Hargraves nazwał Ophir[5]. Między poszukiwaczami doszło do nieporozumień, związanych z prawami do miana pierwszego odkrywcy i rządowej nagrody[1][2][4][a].
Hargraves otrzymał od rządu Nowej Południowej Walii kwotę 10 tys. funtów i stanowisko komisarza ziem koronnych. Po otrzymaniu nagrody zrezygnował z tego stanowiska; w czasie pobytu w Anglii został przedstawiony królowej Wiktorii jako odkrywca złota w Australii; otrzymał od wiktoriańskiego rządu nagrodę w wysokości 5 tys. funtów[2].
W roku 1853 komisja wyłoniona przez Legislative Council przeanalizowała wydarzenia z 1851 r. – potwierdzono kluczową rolę Hargravesa, zalecając jednak, by przekazał 2 tys. funtów innym odkrywcom (po 1 tys. funtów – Lister i bracia Tom oraz ks. William Branwhite Clarke). Hargraves polemizował z tą decyzją w swojej książce, a Lister i Tom przez wiele lat (od 1870 r.) kierowali petycje do parlamentu, wydawali broszury i drukowali pamflety w prasie. Spowodowali, że w roku 1890 sprawę ponownie rozpatrzyła komisja Zgromadzenia Ustawodawczego. Stwierdzono, że chociaż E. Hargraves nauczył współodkrywców korzystania z narzędzi do płukania złota, to niewątpliwie pierwszymi odkrywcami zasobów australijskich byli panowie Tom i Lister[4]:
Messrs Tom and Lister were undoubtedly the first discoverers of gold obtained in Australia in payable quantity.
W 1877 r. E. Hargraves otrzymał od rządu Nowej Południowej Walii rentę w wysokości 250 funtów rocznie. Zmarł 29 października 1891 r. w Sydney[2].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
