Edward Dziewoński
Ilustracja
Edward Dziewoński w „Świętoszku” Moliera, Teatr Narodowy w Warszawie, 1950
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1916
Moskwa

Data i miejsce śmierci

17 sierpnia 2002
Warszawa

Zawód

aktor, reżyser, satyryk

Lata aktywności

1945–2000

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złota Oznaka Honorowa Towarzystwa Polonia Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Edward Dziewoński ps. Dudek (ur. 16 grudnia 1916 w Moskwie, zm. 17 sierpnia 2002 w Warszawie) – polski aktor, reżyser, satyryk, syn aktora Janusza Dziewońskiego.

Życiorys

Syn Janusza i Marii Wasilewskiej[1]. Maturę uzyskał w Berlinie[2]. Tuż przed II wojną światową ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej (PIST). Dyplom otrzymał po wojnie w 1945 (Łódź). Zadebiutował w łódzkim Teatrze Syrena (1945). W 1947 zagrał w drugiej wersji filmu Zakazane piosenki. Był twórcą i szefem działającego w latach 1965–1975 kabaretu Dudek. Występował również w telewizyjnym Kabarecie Starszych Panów (kreował m.in. postać Dosmucacza, operatywnego Kuszelasa czy frywolnego sędziego Kocia), w Kabarecie Szpak i w Kabarecie Wagabunda.

W swym dorobku aktorskim zgromadził 31 ról filmowych. W filmie zagrał po raz ostatni w Strasznym śnie Dzidziusia Górkiewicza (1993). Jako aktor dramatyczny występował w Warszawie w teatrach: Narodowym, Ateneum, Współczesnym, Komedia, Ludowym oraz w Teatrze Kwadrat, którego był założycielem i dyrektorem artystycznym. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 235-3-1/2)[3].

Filmografia

Grób Edwarda Dziewońskiego na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
Tablica upamiętniająca aktora Edwarda Dziewońskiego na kamienicy przy ul. Wareckiej 11 w Warszawie, gdzie mieszkał w latach 1975–2002
Jako aktor
Jako reżyser

Odznaczenia

Bibliografia

  • Roman Dziewoński, Sęk z Dudkiem, Warszawa: Prószyński i S-ka, 1999, ISBN 83-7255-390-4, OCLC 176951609.
  • Roman Dziewoński, Piotr Dziewoński, Dożylnie o Dudku – Edwardzie Dziewońskim, Wyd. Świat Książki, Warszawa 2007, ISBN 978-83-247-0749-2
Autobiografia
  • Edward Dziewoński, W życiu jak w teatrze, Wyd. Czytelnik, Warszawa 1987 (wyd. I) / 1989 (wyd. II), ISBN 83-07-02306-8.

Przypisy

  1. ↑ Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych". Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2023-10-26]. (pol.).
  2. ↑ Edward Dziewoński: Dudek wiecznie żywy [online], Onet Kultura, 16 grudnia 2016 [dostęp 2021-07-13] (pol.).
  3. ↑ Cmentarz Stare Powązki: ADAM TADEUSZ DZIEWOŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-02].

Linki zewnętrzne

  • Edward Dziewoński w bazie IMDb (ang.)
  • Edward Dziewoński w bazie Filmweb
  • Edward Dziewoński w bazie filmpolski.pl
  • Edward Dziewoński, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09].
  • Wspomnienie Wojciecha Młynarskiego o E. Dziewońskim (fragment książki Dożylnie o Dudku)
  • Edward Dziewoński na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
  • Edward Dziewoński w bazie Akademii Polskiego Filmu
  • Edward Dziewoński na zdjęciach w bibliotece Polona

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się