| Biskup tytularny Trevika | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
12 kwietnia 1924 |
| Data śmierci |
12 września 1981 |
| Biskup pomocniczy lubelski | |
| Okres sprawowania |
1969–1981 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
29 czerwca 1948 |
| Nominacja biskupia |
14 kwietnia 1969 |
| Sakra biskupia |
15 maja 1969 |
| Data konsekracji |
15 maja 1969 |
|---|---|
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Edmund Ilcewicz (ur. 12 kwietnia 1924 w Grodnie, zm. 12 września 1981) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy lubelski w latach 1969–1981.
Święcenia kapłańskie przyjął w Lublinie 29 czerwca 1948. W latach 1949–1951 studiował prawo kanoniczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od 1951 był wychowawcą Niższego Seminarium Duchownego w Lublinie. W latach 1950–1952 pełnił obowiązki proboszcza w parafii św. Bazylego w Świerszczowie[1]. W 1956 uzyskał doktorat.
Od 1966 był kanonikiem kapituły lubelskiej. 14 kwietnia 1969 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji lubelskiej i biskupem tytularnym Trevika. Sakry biskupiej udzielił mu 15 maja 1969 biskup Piotr Kałwa. Pełnił funkcję wikariusza generalnego.
Jest autorem licznych publikacji o martyrologii Kościoła na Lubelszczyźnie.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
