Eadburga – córka anglosaskiego króla Mercji, Offy, żyjąca w VIII w. Ojciec, realizując swe plany, wydał ją w 789 r. za Beorhtrika, króla podległych mu ziem Wessexu. Młoda królowa, chcąc zdobyć więcej władzy dla swego męża, intrygowała i spiskowała. Skończyło się to jednak tragicznie; gdy w 802 r. próbowała otruć jednego ze swych przeciwników, truciznę omyłkowo wypił Beorhtric i zmarł. Eadburga pośpiesznie zebrała tyle kosztowności, ile zdołała unieść, i uciekła na dwór Karola Wielkiego. Tam na nowo zaczęła intrygować, usiłując zdobyć pozycję i wpływy, co nie spodobało się ludziom z otoczenia cesarza. Zmarła najprawdopodobniej w Italii, osamotniona i w nędzy. Zbrodnicze występki Eadburgi rzuciły ponury cień na wszystkie późniejsze królowe Wessexu. Od jej czasów nie tytułowano ich już jak dotychczas królowymi, lecz zwracano się per Lady („Pani”).
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.