Flaga polska przy domu | |
Dzień | |
---|---|
Państwa | |
Zwyczaje |
przywieszanie Flagi RP do drzewca |
Znaczenie |
szacunek dla symbolu Polski |
Symbole | |
Podobne święta |
Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej – polskie święto wprowadzone na mocy ustawy z 20 lutego 2004[1], obchodzone między świętami 1 maja (zwanym Świętem Pracy) i 3 maja (Świętem Narodowym 3 Maja). 2 maja nie jest dniem wolnym od pracy, jednak wielu Polaków bierze w ten dzień urlop, ze względu na to, że ta data jest jedyną w kalendarzu występującą pomiędzy dwoma dniami wolnymi od pracy.
Tego samego dnia obchodzony jest Dzień Polonii i Polaków za Granicą[2].
15 października 2003 do laski marszałkowskiej wpłynął poselski projekt (autorstwa posła Edwarda Płonki[3]) zmiany ustawy o godle, barwach i hymnie RP, ustanawiający m.in. Dzień Flagi RP. Co wynika z uzasadnienia ustawy wprowadzającej święto, wybór dnia 2 maja nie był przypadkowy – chodziło o dzień, w którym Polakom towarzyszą refleksje o szczytnych kartach historii Polski, wypełnienie wolnego dnia pomiędzy świętami narodowymi, oraz podkreślenie obchodów Światowego Dnia Polonii[4]. Pomysłodawcą ustanowienia święta był dziennikarz Andrzej Zaporowski[5][6].
W toku prac legislacyjnych Senat RP w uchwale z dnia 12 lutego 2004 zaproponował poprawki m.in. zastąpić Dzień Flagi RP Dniem Orła Białego, uznając godło za naczelne spośród symboli RP[7]. Ostatecznie Sejm odrzucił poprawkę i 20 lutego 2004 ustanowił Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej.
Organizowane są różnego rodzaju akcje i manifestacje patriotyczne[a].
Dnia 2 maja w 1945 polscy żołnierze zdobywający stolicę hitlerowskich Niemiec umieścili biało-czerwoną flagę na Kolumnie Zwycięstwa – Siegessäule oraz na Reichstagu w Berlinie[8]. W latach istnienia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej właśnie w tym dniu zdejmowano po 1 maja flagi państwowe po to, aby nie były eksponowane w dniu zniesionego przez władze komunistyczne Święta Narodowego Trzeciego Maja[9].
Oprócz Polski, święto własnej flagi obchodzi się również w licznych innych krajach, m.in. w Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Argentynie, Finlandii, Turkmenistanie, na Litwie, Ukrainie i w Chinach.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.