Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Doktor nauk filologicznych | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1994 |
Habilitacja |
1997 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. |
od 1997 |
Profesor | |
wydział |
Filologiczny |
Okres spraw. |
od 2009 |
Kierownik | |
Katedra |
lingwistyki stosowanej i teoretycznej |
Okres spraw. |
2009 |
Diloro Mukadasowna Iskandarowa (tadż. Дилоро Муқаддасовна Искандарова, ros. Дилоро Мукаддасовна Искандарова; ur. 14 kwietnia 1960 w Duszanbe) – tadżycka orientalistka, iranistka i rusycystka.
W 1977 roku ukończyła Leningradzki Uniwersytet Państwowy imienia Andrieja Żdanowa. W latach 1982–1983 pracowała jako starsza laborantka zakładu języków w Instytucie Orientalistyki Akademii Nauk Tadżyckiej SRR. W 1982 roku przeniosła się do Instytutu Orientalistyki Akademii Nauk ZSRR w Moskwie, gdzie w 1994 obroniła rozprawę kandydacką, przygotowaną pod kierunkiem Michaiła Andronowa[1]. W latach 1993–1997 pracowała na Tadżyckim Uniwersytecie Narodowym. Od roku 1997 wykłada na Słowiańskim Uniwersytecie Tadżycko-Rosyjskim. Habilitowała się w roku 1997, tytuł profesora uzyskała w roku 2009 i w tymże roku została kierowniczką Katedry Językoznawstwa teoretycznego i stosowanego. Specjalizuje się w zakresie leksykografii i lingwistyki stosowanej języków tadżyckiego, rosyjskiego, angielskiego i telugu. Jest autorką 3 monografii, 4 słowników, kilku chrestomatii i ponad 40 artykułów, opublikowanych w Rosji, Tadżykistanie i Stanach Zjednoczonych.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.