Diagram czynności (zwany czasami diagramem aktywności) w języku UML służy do modelowania czynności i zakresu odpowiedzialności elementów bądź użytkowników systemu. Jest niejako podobny do diagramu stanów, jednak w odróżnieniu od niego nie opisuje działań związanych z jednym obiektem a wieloma, pomiędzy którymi może występować komunikacja przy wykonywaniu czynności.
Elementy
Początkowy i końcowy stan akcji, przedstawiane odpowiednio jako wypełnione koło oraz wypełnione koło w okręgu.
Stan akcji zawierający etykietę ją opisującą. Obrazowany za pomocą prostokąta z zaokrąglonymi narożnikami.
Przejście przepływu sterowania (ciągła strzałka), występujące pomiędzy czynnościami. Zakończenie jednej czynności powoduje rozpoczęcie drugiej.
Przejście przepływu obiektów (przerywana strzałka). Obiekt występuje pomiędzy aktywnościami, co oznacza że jest otrzymywany na wyjściu pierwszej z nich, a pobierany na wejściu drugiej.
Tory pływackie, rysowane za pomocą linii ciągłych. Służą do określania, który element systemu wykonuje dane akcje.
Decyzje (obrazowane za pomocą rombów) służące do wyboru jednego przejścia przepływu sterowania. Odpowiednie wyjścia opisywane są warunkami, które muszą zostać spełnione by dane przejście mogło zajść.
Współbieżność obrazowana jest za pomocą pogrubionej kreski i dzieli się na dwa elementy:
Synchronizacja sterowania — aby nastąpiło przejście (lub przejścia) wychodzące, muszą wystąpić wszystkie przejścia przychodzące.
Rozdzielenie sterowania — po zajściu przejść przychodzących występują jednocześnie wszystkie przejścia wychodzące.
Opcjonalnie możemy wyznaczyć elementy rozproszone, nadając im symbol :R przy przejściu w kolejny stan.
Zobacz multimedia związane z tematem: Diagram czynności
