Delta Crucis
δ Cru
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Krzyż Południa

Rektascensja

12h 15m 08,719s[1]

Deklinacja

−58° 44′ 56,15″[1]

Paralaksa (π)

0,01162 ± 0,00096[1]

Odległość

281 ± 25 ly
86,0 ± 7,7pc

Wielkość obserwowana

2,752 ± 0,009m[1]

Ruch własny (RA)

−35,81 ± 0,12 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−10,36 ± 0,12 mas/rok[1]

Prędkość radialna

22,2 ± 2,0 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

gwiazda zmienna typu Beta Cephei

Typ widmowy

B2 IV[1]

Masa

8,5 M[2]

Promień

4,9 R[2]

Wielkość absolutna

−1,922 ± 0,037m[3]

Jasność

5600 L[2]

Okres obrotu

<1,3 d[2]

Prędkość obrotu

194 km/s[2]

Temperatura

22 550 K[2]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

Centrum Galaktyki

Półoś wielka

6521[4] pc

Mimośród

0,1411[4]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 1 Cru
2MASS: J16142073-0341393
Cordoba Durchmusterung: CD−58°4466
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 455
Boss General Catalogue: GC 16724
Katalog Henry’ego Drapera: HD 106490
Katalog Hipparcosa: HIP 59747
Katalog jasnych gwiazd: HR 4656
SAO Star Catalog: SAO 239791
Imai; CPD−58°4189

Delta Crucis (Imai, δ Cru) – gwiazda w gwiazdozbiorze Krzyża Południa, znajdująca się w odległości około 281 lat świetlnych od Słońca.

Nazwa

Gwiazda ma nazwę własną Imai, którą nadał jej lud Mursi z Etiopii. Wiąże się ona z kalendarzem astronomicznym tej grupy etnicznej, pomagającym w określeniu czasu wystąpienia zjawisk w przyrodzie. Co roku kiedy ta gwiazda znika z wieczornego nieba (w końcu sierpnia), rzeka Omo wzbiera na tyle, że kładzie trawy imai rosnące na jej brzegach, a potem opada[5][6]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2018 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Imai na określenie Delta Crucis[5].

Charakterystyka

Jest to czwarta co do jasności gwiazda konstelacji. Podobnie jak Acrux i Mimosa, Delta Crucis jest gwiazdą typu widmowego B; choć te trzy gwiazdy nie są związane grawitacyjnie, łączy je pochodzenie. Jest to podolbrzym, który zakończył syntezę wodoru w hel w jądrze i zamienia się w olbrzyma. Jego jasność jest 5600 razy większa niż jasność Słońca, przy czym dużą część promieniowania gwiazda ta emituje w zakresie ultrafioletu. Delta Crucis wykazuje się kilkuprocentowymi zmianami jasności z okresem 3,7 h. W związku z silnym wiatrem gwiazdowym Delta Crucis traci materię w tempie około 1000 razy większym niż Słońce. W przyszłości gwiazda ta odrzuci zewnętrzne powłoki i stanie się białym karłem, podobnym do Syriusza B[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g h Delta Crucis w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g Jim Kaler: Delta Crucis. STARS. [dostęp 2016-08-10]. (ang.).
  3. Obliczona na podstawie wielkości obserwowanej i paralaksy.
  4. a b Anderson E., Francis C.: HIP 59747. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2018-09-24]. (ang.).
  5. a b Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-08-10. [dostęp 2018-12-03].
  6. Clive L.N. Ruggles: Ancient Astronomy: An Encyclopedia of Cosmologies and Myth. ABC-CLIO, 2005, s. 275. ISBN 978-1-85109-477-6.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się