Urodziła się jako drugie spośród dziewięciorga dzieci Zbigniewa Gołosia i Feliksy z domu Barszcz, pochodzących z rodzin chłopskich i zajmujących się rolnictwem[3]. Ukończyła szkołę podstawową w Węgrowie, pracowała w rodzinnym gospodarstwie rolnym, a także u okolicznych gospodarzy[4]. W 1968 przeniosła się na stałe do Gdańska, gdzie początkowo mieszkała u rodziny i pracowała w kwiaciarni[5].
8 listopada 1969[6] zawarła związek małżeński z Lechem Wałęsą, późniejszym przywódcą „Solidarności”, prezydentem Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1990–1995. Razem wychowali ośmioro dzieci: Bogdana (ur. 1970), Sławomira (ur. 1972), Przemysława (1974–2017[7][8]), Jarosława (ur. 1976), Magdalenę (ur. 1979), Annę (ur. 1980), Marię Wiktorię (ur. 1982) i Brygidę (ur. 1985). W imieniu męża Danuta Wałęsa odebrała 10 grudnia 1983 Pokojową Nagrodę Nobla[9]. W ramach działalności społecznej dołączyła do rady fundatorów Fundacji „Sprawni Inaczej”[10]. Objęła również funkcję honorowego prezesa gdańskiej Fundacji na Rzecz Rozwoju Kultury[11], została członkinią rad honorowych konkursów i organizacji społecznych.
W 2011 nakładem Wydawnictwa Literackiego ukazała się autobiografia Danuty Wałęsy zatytułowana Marzenia i tajemnice (opracowana przez Piotra Adamowicza). Sprzedaż książki w ciągu kilku miesięcy przekroczyła 300 tys. egzemplarzy[12]. Danuta Wałęsa w 2012 otrzymała za nią specjalne wyróżnienie „Supergwarancja Kultury Wydarzenie Roku” przyznane przez redakcję TVP Kultura[13].
W 2012 prezydent Bronisław Komorowski, za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za oddanie dla sprawy przemian demokratycznych w kraju, za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej, odznaczył ją Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[14][15].
↑Do czasu zaprzysiężenia w dniu 22 grudnia 1990 Lecha Wałęsy na urząd prezydenta RP istniała także instytucja prezydenta RP na uchodźstwie; funkcję tę pełnił Ryszard Kaczorowski, którego żoną była Karolina Kaczorowska.
↑Kto jest kim w Polsce: informator biograficzny. Lubomir Mackiewicz (red.), Anna Żołna (red.). Warszawa: Wydawnictwo „Interpress”, 1993, s. 772. ISBN 83-223-2644-0.