Dżizja (arab. جزية) – nakładany dawniej na innowierców w krajach muzułmańskich podatek pogłówny, ściągany w pieniądzu.
Dżizja została usankcjonowana przez Koran[1]
Zwalczaj tych, którzy nie wierzą w Allaha ani w Dzień Ostateczny, ani nie uznają za zabronione tego, co zostało zabronione przez Allaha i Jego Proroka, ani nie uznają religii Prawdy (nawet jeśli są) Ludem Księgi[2], dopóki nie zapłacą dżizję z wolą podporządkowania się i sami nie poczują się poddanymi. /Koran 9:29/
W islamie dżizja była tłumaczona jako opłata za zwolnienie ze służby wojskowej i obronę ze strony muzułmanów oraz przywilej życia na terytorium muzułmańskim. Niewierni byli obywatelami drugiej kategorii i nie mogli zajmować wysokich pozycji państwowych[3][4][5][6].
Podatek ten był wprowadzany na terenach podbitych przez kalifów muzułmańskich. Na przykład w trakcie arabskich podbojów Iranu, za czasu kalifatu Umajjadów dżizja była źródłem tak znacznych dochodów dla muzułmańskich władców, że nie zależało im, by ludność miejscowa, tzw. zimmi, przechodziła na islam[7]. Nakładania tego podatku zaniechano w połowie XIX w.
Obecnie dżizję stosuje na terenach opanowanych przez tzw. Państwo Islamskie, próby wprowadzenia podatku mają miejsce w Egipcie[8]. Liczne przypadki wymuszeń dżizji zanotowano w brytyjskich więzieniach, gdzie muzułmańscy przestępcy pobierali haracze od współwięźniów innych wyznań[9].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
