Czeski Związek Esperantystów (ĈEA; esperantoĈeĥa Esperanto-Asocio, cz.Český esperantský svaz) – organizacja esperantystów czeskich, stowarzyszona ze Światowym Związkiem Esperantystów, licząca prawie tysiąc członków działających w 2010 roku w 35 klubach i kilku sekcjach, komisjach i grupach roboczych (komisja ds. nauczania, sekcja katolicka, sekcja chrześcijańska, sekcja niewidomych, sekcja informatyczna, grupa muzealna, grupa robocza do tłumaczenia wydawnictw turystycznych). Młodzi esperantyści od 2005 zrzeszeni są w organizacji Czeska Młodzież Esperancka (Ĉeĥa Esperanto-Junularo, wcześniej w sekcji młodzieżowej), współpracującej z Czeskim Związkiem Esperantystów.
Siedziba i adres
Od października 2011 roku siedzibą związku jest miejscowość Svitavy[1].
Dokładny adres: Ĉeĥa Esperanto-Asocio, náměstí Míru 1, CZ-568 02 Svitavy
Historia
Liczne organizacje esperanckie istniały na terenie Czech od 1901 roku. W 1939, pod niemiecką okupacją, ówczesny związek esperancki (Czechosłowacki Związek Esperantystów ĈAE) musiał zmienić nazwę na Czeski Związek Esperantystów, lecz po kilku miesiącach, w 1940, Gestapo nakazało likwidację tej organizacji[2]. Ten działający przez kilka miesięcy związek był inny niż obecny ĈEA. Po II wojnie światowej związek wznowił działalność lecz został zlikwidowany przez władze komunistyczne w 1952 roku, które doszły do wniosku, że esperantyści kontaktują się z zagranicą w sposób niekontrolowany.
W końcu jednak zdecydowano się odtworzyć organizację. Działający obecnie Czeski Związek Esperantystów powstał 29-30 marca 1969 podczas kongresu założycielskiego w Brnie. Przed 1989 rokiem związek miał ponad 2500 członków, lecz po upadku żelaznej kurtyny wielu z nich rozpoczęło działalność na innych polach.
Działalność Czeskiego Związku Esperantystów
Informowanie czeskojęzycznych środków masowego przekazu o zagadnieniach związanych z esperantem i problemami międzynarodowej komunikacji językowej oraz tworzenie na swoich stronach internetowych bazy danych dotyczącej ww. tematów; organizowanie prelekcji, dyskusji i wystaw,
administrowanie stronami internetowymi www.esperanto.cz i www.muzeum.esperanto.cz w języku czeskim i esperanto (główny redaktor Pavla Dvořáková),
wydawanie kwartalnika „Starto” (główny redaktor Miroslav Malovec), informatora internetowego ĈEA_Retkomunikoj (główny redaktor Miroslav Hruška), periodyków „Dio benu” (sekcja katolicka), „Aŭroro” (sekcja niewidomych), biuletynu esperanckiego klubu w Pradze i informatora Związku Niepełnosprawnych Esperantystów (AEH), który to związek działa poza strukturami Czeskiego Związku Esperantystów, jednakże jego członkowie działają w obu organizacjach,
coroczne organizowanie konferencji, zwykle jesienią; co trzy lata zamiast konferencji organizowany jest kongres Czeskiego Związku Esperantystów, podczas którego wybierany jest nowy siedmioosobowy zarząd oraz mianowani są nowi członkowie honorowi,
organizowanie kursów językowych dla członków związku, letnich szkół i seminariów językowych (między innymi w Lančov i Skokovy); w przeszłości organizowano również obozy w Sebranice i Nekvasovy,
organizowanie we współpracy z ĈEJ (Czeska Młodzież Esperancka) i E@I międzynarodowego seminarium „Sabla Printempo” (Piaskowa Wiosna), którego głównym tematem jest „Esperanto i Internet”. Seminarium organizowane jest corocznie w kwietniu w Písek,
prowadzenie Muzeum Esperanto w Svitavach i biblioteki Czeskiego Związku Esperantystów; opracowywanie materiałów związanych z historią ruchu esperanckiego w Czechach,
realizacja określonych projektów (komputerowe szkolenia i redagowanie Wikipedii, internetowa baza danych Czeskiego Związku Esperantystów, tłumaczenia literatury, piosenek i wydawnictw turystycznych itd.),