Czerwony Sztandar
Ilustracja
Państwo

 ZSRR

Pierwszy numer

5 października 1939

Ostatni numer

27 czerwca 1941

Średni nakład

40 000 egz.

Czerwony Sztandar, Gazeta Codzienna Zarządu Politycznego Frontu Ukraińskiego[1]dziennik wydawany w języku polskim we Lwowie po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939 przez okupacyjne władze sowieckie. Pierwsze 10 numerów ukazało się w Tarnopolu[2] od 5 października 1939 dziennik ukazywał się we Lwowie aż do agresji III Rzeszy na ZSRR 22 czerwca 1941 i zakończenia sowieckiej okupacji Lwowa. Ostatni (150) numer ukazał się 27 czerwca 1941.

Nakład wynosił 40 tys. egzemplarzy. Pismo było organem Lwowskiego Komitetu Obwodowego i Miejskiego Komunistycznej Partii (bolszewików) Ukrainy. Redaktorem naczelnym byli: Józef Mańkowski (w okresie tarnopolskim), J. Markiewicz (do 3 listopada 1939), ponownie Józef Mańkowski (do 22 kwietnia 1941), następnie Eugeniusz Radecki. Zastępcą redaktora naczelnego był Witold Kolski, sekretarzem redakcji Wiktor Grosz.

Swoje teksty zamieszczali na jego łamach: Wanda Wasilewska, Julian Stryjkowski, Leon Chwistek, Władysław Broniewski, Stanisław Jerzy Lec, Janina Broniewska, Lucjan Szenwald, Tadeusz Boy-Żeleński i inni.

Rysunki satyryczne F. Pareckiego w „Czerwonym Sztandarze” z września 1940 (tekst: Stanisław Jerzy Lec)

W sierpniu 1940 Wszechzwiązkowy Komitet dla Spraw Szkół Wyższych zaprosił polskich uczonych z lwowskich uczelni do zwiedzenia Moskwy i jej placówek naukowych. Pod koniec września 1940 ukazywały się na łamach gazety na temat tej podróży teksty profesorów: Minkiewicza, Nowickiego, Bartla, Kulczyńskiego, Cieszyńskiego, Ochęduszki, Piłata, Rosłońskiego i Żeleńskiego[3]. Spośród 18 uczestników wycieczki 7 profesorów zostało rozstrzelanych przez Einsatzkommando zur besonderen Verwendung 4 lipca 1941, po rozpoczęciu okupacji Lwowa przez III Rzeszę.

Przypisy

  1. podtytuł do listopada 1939 roku, Bohdan Urbankowski, Czerwona msza czyli uśmiech Stalina, t. 1, Warszawa 1998, s. 70.
  2. Numery 1-5 jako Słowo Żołnierza
  3. Agnieszka Cieślikowa. Prasa okupowanego Lwowa. 1997

Bibliografia, literatura, linki

  • E. Czop, Obwód Lwowski pod okupacją ZSRR w latach 1939-1941, Rzeszów 2004, s. 216–218.
  • Bartłomiej Bernacki, Prasa sowiecka na Ukrainie Zachodniej w latach 1939–1941, Wschodni Rocznik Humanistyczny, tom IV 2007

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się