Corpus Iuris Civilis (łac. 'Ciało prawa cywilnego') – określenie całości wielkiej kompilacji prawa rzymskiego podjętej przez cesarza Justyniana I Wielkiego.
Nazwa ta powstała w średniowieczu, dla odróżnienia od Corpus Iuris Canonici, użyta po raz pierwszy w druku w 1583 przez Dionizego Godefroy[1].
Części składowe
- Institutiones Iustiniani – podręcznik w 4 księgach będący równocześnie ustawą,
- Digesta Iustiniani – wybór cytatów z 38 wybitnych prawników w 50 księgach, uznany za obowiązujące prawo,
- Codex Iustinianus – zbiór konstytucji (ustaw) cesarzy począwszy od Hadriana,
- Nowele – wydawane sukcesywnie po zakończeniu kompilacji uzupełnienia do Kodeksu.
Wyciąg z całości ustawodawstwa Justyniana w tłumaczeniu na grecki kazał sporządzić Leon VI Filozof (Opus Basilicon).
Przypisy
- ↑ Kazimierz Kolańczyk Prawo rzymskie Warszawa 1997 s.90. W Kodeksie sformułowanie corpore iuris występuje w ustawie z 530 roku, C.5.13.1.pr
Bibliografia
- Władysław Rozwadowski, Prawo rzymskie. Zarys wykładu z wyborem źródeł, Poznań 1990
- Katarzyna Sójka-Zielińska, Historia prawa, Warszawa 1993.
- Wiesław Litewski, Rzymskie prawo prywatne, Warszawa 1990 i późniejsze wydania.
- Michał Sczaniecki, Powszechna historia państwa i prawa, oprac. Katarzyna Sójka-Zielińska, Warszawa 1995.
- Witold Wołodkiewicz, Maria Zabłocka Prawo rzymskie. Instytucje, Warszawa 1996
- Kazimierz Kolańczyk, Prawo rzymskie, wydanie 5 zmienione, zaktualizował Jan Kodrębski, Warszawa 1997
Linki zewnętrzne
- Corpus Iuris Civilis Lion, Hugues de la Porte, 1558-1560. Digitaliacja wyd. Corpus Iuris Civilis z XVI wieku
- Digestum vetus
- Infortiatum
- Digestum novum
- Codex
- Volumen parvum
- Corpus Iuris Civilis Denis Godefroy (1549-1621); Simon van Leeuwen (1625?-1682); François Modius (1556-1597). Neapol 1728 - 30
- Corpus Iuris Civilis Paul Krüger (1840-1926), Theodor Mommsen (1817-1903)
- tom 1 Institutiones, Digesta
- tom 2 Codex
- tom 3 Novellae
- Corpus Iuris Civilis
- Corpus Iuris Civilis
