Codex Seraphinianus – książka napisana w późnych latach 70. XX wieku przez włoskiego grafika i architekta Luigiego Serafiniego. Dzieło, napisane w wymyślonym przez autora języku, jest swego rodzaju encyklopedią opisującą fantastyczny świat będący parodią świata rzeczywistego[1].
Książka podzielona jest na sekcje opisujące poszczególne elementy świata – roślinność, zwierzęta, geografię, socjologię, sport, ubiory[2]. Tekstowi towarzyszą tysiące ilustracji wykonanych przez autora za pomocą akwareli. Ilustracje, jedyna zrozumiała część dzieła, są groteskowe i surrealistyczne. Przykładem jest rysunek kopulującej pary zmieniającej się w krokodyla[3]. Strony są numerowane w systemie bazującym na liczbie 21 lub 22[1].
Książka podzielona jest na dwie części: pierwsza, mieszcząca rozdziały 1-4, zdaje się omawiać przyrodniczą część świata przedstawionego, zawiera opisy fauny, flory, oraz rzeczy związanych z fizyką i chemią. Druga część (rozdziały 5-11) opisuje różne aspekty życia człowieka: historię, architekturę, modę, itp. Każdy z jedenastu rozdziałów dotyczy innego tematu:
Po ostatnim rozdziale znajduje się indeks oraz posłowie[4].
Książka została jak dotąd wydana czterokrotnie. Oryginalne, dwutomowe wydanie, zostało opublikowane w 1981 przez Franca Maria Ricciego. 2 lata później amerykańskie wydawnictwo Abbeville wydało jednotomową, 370-stronicową wersję dzieła. Kolejne wydanie powstało w 1993. Najnowsza wersja pochodzi z roku 2006[3]. Na Ukrainie w 2014 wydawnictwo Laurus (Kijów, Petersburg) wydało nową uzupełnioną 396-stronicową wersję dzieła (ISBN 978-966-2449-42-6).
Książka napisana jest w nieznanym języku. Przypomina on zachodni sposób pisania - pismo należy czytać od lewej do prawej, występują wielkie i małe litery, jednak sam alfabet przypomina raczej pismo ludów semickich - bardziej zaokrąglone od alfabetu łacińskiego[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.