| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Ciprian Porumbescu (ur. jako Cyprian Gołęmbiowski 14 października 1853 w Șipotele Sucevei, zm. 6 lipca 1883 w Stupcy) – rumuński kompozytor, dyrygent, skrzypek i pianista pochodzenia polskiego.
Jest jednym z największych rumuńskich kompozytorów żyjących w XIX wieku. Skomponował muzykę Pe-al nostru steag e scris Unire, która została melodią hymnu Albanii „Hymni i Flamurit”. Porumbescu eksperymentował z różnymi formami muzycznymi, ale większość jego dzieł stanowią utwory operetkowe i chóralne.
Urodził się w niezamożnej rodzinie Iraclie Gołęmbiowskiego, posiadającego polskie korzenie pisarza i księdza prawosławnego, który zmienił nazwisko na rumuńskie (w tłumaczeniu oznaczające to samo). Uczył się w szkołach muzycznych w Suczawie i Czerniowcach, a następnie podjął studia Konservatorium für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu. Jego mentorami byli Anton Bruckner i Franz Krenn, a teorii muzyki uczył go Eusebius Mandyczewski. Powrócił w rodzinne strony i w Czerniowcach podjął pracę jako skrzypek, pianista, dyrygent, w tym czasie komponował. Prace kontynuował w Wiedniu, a następnie w Braszowie, gdzie uczył śpiewu w rumuńskich szkołach. Tam też w latach 1873–1877 studiował teologię. Pisał wiersze, teksty i artykuły prasowe oraz aktywnie uczestniczył w życiu publicznym. Inspiracją dla wielu utworów byli wielcy rumuńscy wodzowie oraz folklor. Ciprian Porumbescu zmarł na gruźlicę w wieku 29 lat w Stupcy, której nazwa została w 1953 zmieniona na Ciprian Porumbescu.
Pozostawił po sobie ponad 250 utworów, m.in.: Crai Nou, Pe-al nostru steag e scris Unire (O naszej fladze), Trei culori (Trzy kolory), Cântec de Primavară (Piosenka wiosenna), Serenada, Cântecul Gintei latine (Łacińska pieśń narodowa), La malurile Prutului (Na brzegu Prutu).
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
