Państwo | |
---|---|
Skrót |
KDH |
Lider | |
Data założenia |
1990 |
Adres siedziby | |
Ideologia polityczna | |
Liczba członków |
ok. 11,5 tys. (2015)[1] |
Członkostwo międzynarodowe |
|
Barwy | |
Strona internetowa |
Ruch Chrześcijańsko-Demokratyczny (Kresťanskodemokratické hnutie, KDH) – słowacka chadecka partia polityczna.
Partia oficjalnie powstała w 1990, uzyskiwała parlamentarną reprezentację w kolejnych wyborach. W 1998 brała udział w powstaniu Słowackiej Koalicji Demokratycznej[3]. W latach 1998–2006 współtworzyła oba rządy Mikuláša Dzurindy. W wyborach parlamentarnych w 2006 KDH zajęła szóste miejsce z poparciem 8,3%, zaś w wyborach 2010 uzyskała 8,5% głosów. Po tych wyborach partia w latach 2010–2012 współtworzyła rząd, którym kierowała Iveta Radičová. W 2012 KDH dostał 8,8% głosów.
W wyborach prezydenckich w 2004 startował wspólny kandydat SMK i KDH František Mikloško, który w pierwszej turze dostał 6,5% poparcia. W 2009 kandydatką partii była Iveta Radičová, która przegrała ostatecznie z ubiegającym się o reelekcję urzędującym prezydentem. W 2014 kandydował były lider partii Pavol Hrušovský, a w 2019 poparcie z jej strony otrzymał František Mikloško.
W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 ruch osiągnął 16,2% głosów (3 mandaty). W kolejnych wyborach partia zdobywała po dwa mandaty z poparciem 10,9% (2009), 13,2% (2014) i 9,7% (2019)[4][5].
W wyborach do Rady Narodowej w 2016 i 2020 partia otrzymywała odpowiednio 4,9% głosów oraz 4,7% głosów, nie przekraczając wyborczego progu[6][7]. W wyniku wyborów w 2023 chadecy powrócili do słowackiego parlamentu[8].
Przewodniczącymi partii byli Ján Čarnogurský (do 2000) i następnie Pavol Hrušovský. W 2009 na czele ugrupowania stanął Ján Figeľ[9]. W 2016 po wyborczej porażce ruchu pełniącym obowiązki przewodniczącego został Pavol Zajac[10], a następnie na funkcję tę wybrano Alojza Hlinę. Ten ostatni ustąpił po wyborczej porażce w 2020, po czym obowiązki przewodniczącego ponownie czasowo przejął Pavol Zajac[11]. Jeszcze w tym samym roku nowym liderem KDH został Milan Majerský[12].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.