Charles Augustus FitzRoy
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 czerwca 1796
Derbyshire

Data i miejsce śmierci

16 lutego 1858
Londyn

Gubernator Nowej Południowej Walii
Okres

od 2 sierpnia 1846
do 28 stycznia 1855

Poprzednik

George Gipps

Następca

William Denison

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Łaźni (Wielka Brytania) Order Gwelfów (Hanower)

Charles Augustus FitzRoy (ur. 10 czerwca 1796, zm. 16 lutego 1858 w Londynie) – brytyjski wojskowy, arystokrata i polityk, najstarszy syn generała Charlesa FitzRoya (młodszego syna 3. księcia Grafton) i Frances Mundy, córki Edmunda Millera Mundy’ego.

Początek kariery

Lord Charles wykształcenie odebrał w Harrow School w Londynie. W 1812 r., w wieku 16. lat, został dowódcą Królewskiego Regimentu Konnego Gwardii. 3 lata później dowodził regimentem w bitwie pod Waterloo, gdzie został ranny. W 1818 r. towarzyszył księciu Richmond w podróży do Dolnej Kanady, gdzie książę miał był gubernatorem (lord Charles poślubił później córkę księcia, lady Mary). W 1820 r. otrzymał stopień kapitana, zaś w 1825 r. podpułkownika i adiutanta gubernatora Kraju Przylądkowego.

W 1831 r. wrócił do Anglii i został wybrany do Izby Gmin z okręgu Bury St Edmunds. W 1832 r. głosował za reformą wyborczą. W 1833 r. zrezygnował ze stanowisk wojskowych.

Gubernator

Jego pierwszym samodzielnym urzędem była pozycja gubernatora Wyspy Księcia Edwarda. Urząd ten otrzymał 31 marca 1837 r. Powrócił do Anglii w 1841 r. i wkrótce został mianowany gubernatorem Brytyjskich Wysp Zawietrznych, który to urząd sprawował do 1845 r.

Wkrótce potem lord Stanley zaproponował jego kandydaturę na gubernatora Nowej Południowej Walii. Pomysł został przychylnie przyjęty i FitzRoy został nowym gubernatorem. Do Australii przybył na pokładzie HMS Carysford dnia 2 sierpnia 1846 r. Niedługo później przypłynęła jego żona z dziećmi.

Półtora roku później lady Mary zginęła w wypadku powozu. Załamany FitzRoy zdecydował się zrezygnować z funkcji gubernatora i wrócić do Anglii, jednak jego finanse nie pozwoliły mu na to. W 1851 r. założył miasto Grafton, nazwane na cześć swojego dziadka, premiera Wielkiej Brytanii.

W 1855 r. opuścił Australię i wrócił do Anglii. Zmarł w Londynie w wieku 61. lat. Otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Łaźni oraz był kawalerem Orderu Gwelfów.

Rodzina

11 marca 1820 r. poślubił lady Mary FitzRoy (ok. 1792 – 7 grudnia 1847), córkę Charlesa Lennoxa, 4. księcia Richmond i lady Charlotte Gordon, córki 4. księcia Gordon. Charles i Mary mieli razem trzech synów i córkę:

  • Augustus Charles Lennox FitzRoy (20 września 1821 – 11 września 1855), kapitan Królewskiego Regimentu Artylerii, walczył w wojnie krymskiej, zginął podczas oblężenia Sewastopola, nie ożenił się i nie miał dzieci
  • Mary Caroline FitzRoy (17 grudnia 1823 – 22 listopada 1895), żona admirała Keitha Stewarta, miała dzieci
  • George Henry FitzRoy (13 września 1826 – 8 lipca 1868), ożenił się z Eugenią Susannah Chapman, nie miał dzieci
  • Arthur George FitzRoy 20 marca 1827 – 9 stycznia 1861)

11 grudnia 1855 r. poślubił Margaret Gordon (wdowę po agencie ziemskim z Melbourne). Małżeństwo to nie doczekało się potomstwa.

Linki zewnętrzne

  • Biografia w Dictionary of Canadian Biography Online (ang.)
  • Biografia w Dictionnaire biographique du Canada en ligne (fr.)
  • The Peerage of the FitzRoys
  • Prince Edward Island official website
  • The Road to Federation and Beyond

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się