Centralna Szkoła Partyjna PZPR im. Juliana Marchlewskiego (Centralna Szkoła im. J. Marchlewskiego[1] – CSP) – placówka kształcąca kadry partyjne PPR, a od 1948 PZPR. Od 21 marca 1950 im. Juliana Marchlewskiego. Do 14 sierpnia 1952 mieściła się w Łodzi, następnie w Warszawie.
Historia i działalność
Powstała w 1944 w Lublinie[2] jako Centralna Szkoła Partyjna PPR. Prawdopodobnie w II poł. 1945, a najpóźniej w 1946 przeniesiona do Łodzi. Od 1952 do 1957 funkcjonowała w Warszawie. Po zjednoczeniu PPR i PPS w 1948 nastąpiła zmiana nazwy na: Centralna Szkoła Partyjna PZPR.
Szkoła przygotowywała kadry dla aparatu wojewódzkiego i powiatowego[3].
Szkoła funkcjonowała w centrum Łodzi, przy al. T. Kościuszki 65, w budynku działającego do 1945 Niemieckiego Gimnazjum Reformowanego. W użytkowaniu posiadała też położony w pobliżu budynek przy ul. Wólczańskiej 95 (prawdopodobnie mieszkalny dla wykładowców) oraz trzy internaty – przy Kościuszki 46, Piotrkowskiej 147 i Wólczańskiej 51[5]. Po przeniesieniu do Warszawy mieściła się w budynku wybudowanym na potrzeby Wyższej Szkoły Dziennikarskiej (1936–1939) przy ul. Rozbrat 44a (1954–1955)[6].
↑Spis telefonów województwa warszawskiego i m. st. Warszawy 1954.
↑Bartosz Cichocki, Krzysztof Jóźwiak: Najważniejsze są kadry. Centralna Szkoła Partyjna PPR/PZPR.brak strony w książce
↑ abRyszard Czaderna: Organizacja Międzywojewódzkiej Szkoły Partyjnej we Wrocławiu na przykładzie: Projektu organizacji pracy w Międzywojewódzkiej Szkole PZPR w Łodzi wraz z diagramami organizacyjnymi Międzywojewódzkiej Szkoły Partyjnej w Łodzi i we Wrocławiu z roku 1952, Komunizm: system – ludzie – dokumentacja 2, 2013, s. 299.
↑Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański: Informator o strukturze i obsadzie personalnej Centralnego Aparatu PZPR, Warszawa 2000, s. 143.
↑Spis telefonów województwa warszawskiego i m. st. Warszawy 1954, 1955.
↑Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański, Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR 1948–1990, red. Krzysztof Persak, Warszawa 2000, s. 143.
Bibliografia
Czesław Kozłowski: Namiestnik Stalina, Polska Oficyna Wydawnicza BGW Warszawa 1993, ISBN 83-7066-233-1.
Włodzimierz Janowski, Aleksander Kochański: Informator o strukturze i obsadzie personalnej centralnego aparatu PZPR, 1948–1990, Instytut Studiów Politycznych PAN Warszawa 2000, s. 166, ISBN 83-88490-03-6.
BartoszB.CichockiBartoszB., KrzysztofK.JóźwiakKrzysztofK., Najważniejsze są kadry. Centralna Szkoła Partyjna PPR/PZPR, MarcinM.Kula, RomualdR.Turkowski, Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2006, ISBN 83-7436-041-0, OCLC 830835946.brak strony (książka)
Witaj
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.