Carl Braun w 1959 roku. | ||||||||||||||
4 | ||||||||||||||
rzucający obrońca | ||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia |
25 września 1927 | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
10 lutego 2010 | |||||||||||||
Wzrost |
196 cm | |||||||||||||
Masa ciała |
82 kg | |||||||||||||
Kariera | ||||||||||||||
Aktywność |
1947–1962 | |||||||||||||
Szkoła średnia |
Garden City (Garden City, Nowy Jork) | |||||||||||||
College |
Colgate (1945–1947) | |||||||||||||
| ||||||||||||||
|
Carl August Braun (ur. 25 września 1927 w Nowym Jorku, zm. 10 lutego 2010 w Stuart) – amerykański koszykarz, obrońca, mistrz NBA[1], uczestnik spotkań gwiazd[2], zaliczany do składów najlepszych zawodników NBA[3], późniejszy trener.
Po opuszczeniu college'u dostał się do NBA, która funkcjonowała jeszcze wtedy pod nazwą BAA (Basketball Association of America). Został zawodnikiem zespołu New York Knicks.
W 1950 roku został powołany do odbycia służby wojskowej. W związku z tym zmuszony był opuścić dwa sezony. Do ligi powrócił przed rozpoczęciem rozgrywek 1952/53. W ich trakcie został powołany po raz pierwszy w karierze do udziału w meczu gwiazd NBA, wspólnie z kolegą z drużyny Harrym Gallatinem[4]. Do NBA All-Star Game powoływano go jeszcze przez cztery kolejne sezonu z rzędu, przy czym z powodu kontuzji był zmuszony opuścić występ w 1956 roku[2]. Wraz z Knicks dotarł do finałów ligi w 1953 roku. Niestety zespół z Nowego Jorku uległ w nich już po raz drugi z rzędu Minneapolis Lakers, tym razem stosunkiem 1-4[5].
W swoim najbardziej udanym pod względem statystycznym sezonie 1957/58 notował średnio 16,5 punktu, 5,5 asysty oraz 4,6 zbiórki[6].
W latach 1959-1961 występował jako tzw. grający trener zespołu New York Knicks. Karierę zakończył rok później, zdobywając mistrzostwo NBA, w barwach Boston Celtics[7].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.