Kryształy boraksu | |
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Skład chemiczny |
Na2[B4O5(OH)4] x 8 H2O |
---|---|
Twardość w skali Mohsa |
2-2,5 |
Przełam |
muszlowy |
Łupliwość |
wyraźna |
Pokrój kryształu |
tabliczkowy, słupkowy |
Układ krystalograficzny | |
Gęstość minerału |
1,72 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
biała, żółtawa, szara, niekiedy niebieskawa lub zielonkawa, może być bezbarwny |
Rysa |
Biała |
Połysk |
szklisty, czasami tłusty |
Boraks rodzimy (tinkal) – minerał z gromady boranów, zbudowany głównie z uwodnionego boranu sodu.
Najczęściej tworzy skupienia ziemiste, zbite i naskorupienia. Kryształy mają pokrój tabliczkowy, słupkowy – czasami widać wyraźne pionowe prążkowanie. Jest kruchy, przezroczysty, charakteryzuje się słodkawo-cierpkim smakiem, jest rozpuszczalny w wodzie. Na powietrzu mętnieje, traci wodę i przechodzi stopniowo w tynkalkonit [Na2(B4O5(OH) 4 x 3 H2O)], który otacza go coraz to grubszą warstwą i niszczy kryształy.
Występuje wyłącznie w skałach osadowych. Krystalizuje z wód słonych jezior boranowych jako produkt ich odparowania. Tworzy się w klimacie pustynnym (gorącym i suchym). Współwystępuje z halitem, natronem = sodą rodzimą, uleksytem.
Miejsca występowania: Stany Zjednoczone (Boron, Searles Lake, Clear Lake w Kalifornii, także Dolina Śmierci), Tybet (okolice Lhasy, rejon jezior Lob-nor i Nam Co), Kaszmir, Włochy (w fumarolach w Larderello), Chile (na pustyni Atacama), Kazachstan, Iran.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.