Zbiorowa nazwa przedstawicieli klasy panującej w Rusi Kijowskiej, zajmującej drugą – po książętach – dominującą pozycję w rządzie.
Na terytoriach Wielkiego Księstwa Litewskiego[1] niższa warstwa szlachty sytuująca się poniżej kniaziów i ziemian[2]. Po prawnym zrównaniu szlachty litewskiej i ruskiej na wzór Polski, na wschodnich terenach Rzeczypospolitej bojarami (bojarzynami) zaczęto nazywać wolnych chłopów. Od włościan bojarów odróżniała wolność osobista oraz zobowiązanie do służby wojskowej w wojskach Rzeczypospolitej Obojga Narodów[2]. Bojarzy byli zobowiązani do uczestnictwa w żniwach, orania, siania, koszenia, dostarczania produktów, a także ustalonej pańszczyzny[2]. W czasach Zaborów ukaz rosyjski z 27 marca 1873 roku zniósł stan bojarski, nakazując im w ciągu roku przeniesienie się do stanu włościańskiego lub mieszczaństwa[2].
↑Bojarzy hospodarscy w Dolinie Łosośny – w okolicy Puciłki – Leonard Drożdżewicz: Kresowe dzieje – zawsze wierni Rzeczypospolitej, „Znad Wilii”, nr 2 (54) z 2013 r., s. 109–118. http://www.znadwiliiwilno.lt/pl/kwartalnik-znad-wilii-2018/.
↑ abcdOttonO.HedemannOttonO., Historja powiatu brasławskiego, polona.pl, 1930, s. 83 [dostęp 2023-10-11](pol.).
Linki zewnętrzne
Zobacz multimedia związane z tematem: Bojarzy
Zobacz hasłobojar w Wikisłowniku
Wallachian and Moldavian noblemen (late sixteenth century)
Довідник з історії України. за ред. І. Підкови та Р. Шуста. – К.: Генеза, 1993. (ukr.)
