Blanka z Namur (Blanche; ur. ok. 1320 w Namur, zm. 1363 w Tunsberghus) – królowa Szwecji (1335–1363) i Norwegii (1335–1343), małżonka króla Magnusa Erikssona[1]. Jej rodzicami byli hrabia Jan i jego żona Marie d'Artois, wywodząca się z francuskiej rodziny królewskiej[2][3]. Miała pięcioro dzieci, Eryka XII Magnussona, króla Szwecji, Haakona VI, króla Norwegii i trzy córki o nieznanych dziś imionach[1]. Dwórką Blanki i wychowawczynią jej dwóch synów była późniejsza święta Brygida[1][3].
| Englingerowie i Stenkilowie |
|
|---|---|
| Swerkerydzi i Erykidzi |
|
| Folkungowie |
|
| Dynasta meklemburska |
|
| Unia kalmarska |
|
| Wazowie |
|
| Wittelsbachowie |
|
| Dynastia heska |
|
| Oldenburgowie |
|
| Bernadotte |
|
| Ynlingowie |
|
|---|---|
| Folkungowie |
|
| Gryfici |
|
| Wittelsbachowie |
|
| Dynastia Bonde |
|
| Oldenbugowie |
|
| Oldenburgowie |
|
| Bernadotte |
|
| Oldenburgowie |
|
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.