 Biuletyn Informacyjny, nr 183, 15 lipca 1943 | |
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres |
Warszawa, od 1944 Kraków |
| Wydawca |
Służba Zwycięstwu Polski, Związek Walki Zbrojnej, |
| Organ prasowy |
Służba Zwycięstwu Polski, Związek Walki Zbrojnej, |
| Tematyka |
informacyjna |
| Język |
polski |
| Pierwszy numer | |
| Ostatni numer | |
| Redaktor naczelny |
Aleksander Kamiński (1939–1944) |
| Średni nakład |
do 47 000 egz. |
Biuletyn Informacyjny – tygodnik konspiracyjny wydawany podczas okupacji niemieckiej w latach 1939–1944 w Warszawie (w czasie powstania warszawskiego jako dziennik) i w latach 1944–1945 w Krakowie.
Pismo wydawane było pod redakcją Aleksandra Kamińskiego od 5 listopada 1939[1] do 3 października 1944 w Warszawie, zaś po upadku powstania warszawskiego ukazywało się pod redakcją Kazimierza Feliksa Kumanieckiego w Krakowie od 10 grudnia 1944 do 19 stycznia 1945. Nakład pierwszego numeru wynosił 90 egzemplarzy[2].
Funkcjonowało początkowo jako pismo dowództwa Okręgu Warszawa-Miasto Służby Zwycięstwu Polsce, następnie jako organ centralny Związku Walki Zbrojnej i następnie organ prasowy Armii Krajowej, a od wiosny 1941 jako centralny organ prasowy VI Oddziału Biura Informacji i Propagandy Komendy Głównej Armii Krajowej. Było najważniejszym i wydawanym w największym nakładzie pismem konspiracyjnym w okupowanej Polsce.
W kwietniu 1942 nakład czasopisma wynosił 19 tys. egzemplarzy, w marcu 1943 − 25 tys. egzemplarzy, a jesienią 1943 wzrósł do 50 tys. egzemplarzy[2]. Od 1941 wychodziły także wydania regionalne. W czasie powstania warszawskiego ukazywało się jako dziennik[2]. Łącznie ukazało się 317 numerów „Biuletynu Informacyjnego”.
Kamiński rozpoczął wydawanie „Biuletynu” krótko po wprowadzeniu się do mieszkania Zofii Kossak na Powiślu końcem października 1940. Powierzył Kossak, która współpracowała już z pismem „Polska Żyje”, prowadzenie działu literackiego. Wiosną 1940 po utworzeniu Biura Informacji i Propagandy KG ZWZ Kamiński przeniósł się na Żoliborz[3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
