Biała Róża (niem. Weiße Rose) – działająca, głównie w Monachium i Hamburgu[2], od czerwca 1942 do lutego 1943 niemiecka grupa antynazistowska o orientacji chrześcijańskiej[3].
Trzon organizacji tworzyło pięcioro studentów monachijskiego uniwersytetu: rodzeństwo Hans Scholl i Sophie Scholl oraz Christoph Probst, Alexander Schmorell i Willi Graf. Szóstym członkiem trzonu grupy został profesor Kurt Huber. Biała Róża stawiała sobie za zadanie obalenie systemu nazistowskiego pokojowymi metodami. Aktywiści zajmowali się pisaniem ulotek i ich powielaniem oraz dystrybucją, a także malowali w publicznych miejscach antynazistowskie hasła. W 1943 roku wszyscy jej główni członkowie podczas procesów pokazowych przed Trybunałem Ludowym zostali skazani na śmierć przez ścięcie (przewodniczył tym rozprawom sędzia Roland Freisler)[3].
Działalność rodzeństwa Schollów w Monachium zainspirowała uczniów i studentów do stworzenia podobnej grupy w Hamburgu[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.