 pomnik Bertolda V w Bernie | |
| książę Zähringen | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
ok. 1160 |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Ojciec | |
| Matka |
Heilwiga z Froburga |
| Żona |
Klemencja z Auxonne |
Bertold V (ur. ok. 1160 r., zm. 18 lutego 1218 r.) – ostatni książę Zähringen w latach 1186–1218 z rodu Zähringen.
Bertold V był jedynym synem księcia Zähringen Bertolda IV i Heilwigi, córki Hermana, hrabiego Froburga. W 1186 r. objął dziedzictwo po ojcu, jednak z uwagi na wydzielenie odrębnych części księstwa stryjom (Adalbertowi, który przyjął tytuł księcia Teck, oraz Hugonowi, księciu Ulmburga) pozycja książąt Zähringen została osłabiona na terenie Szwabii. Z tego powodu główna uwaga Bertolda V koncentrowała się na ziemiach burgundzkich (w jego rękach znajdowała się większość zachodniej części obecnej Szwajcarii). Stłumił tam powstanie lokalnych możnych wspieranych przez biskupa Lozanny, a dla wzmocnienia swojej pozycji założył m.in. Berno w 1191 r. i Thun. Popierał cesarza Henryka VI Hohenstaufa w jego zabiegach o ustanowienie dziedziczności tronu niemieckiego. Jednak w 1196 r. doszło do sporu Bertodla z cesarskim bratem Konradem II (zakończonym bez rozstrzygnięcia wskutek śmierci Konrada), a w 1197 r. do konfliktu z następnym bratem cesarza Ottonem I. W toku tego ostatniego cesarz zmarł, a część niemieckich możnych wysunęła kandydaturę Bertolda do tronu niemieckiego. Porozumiał się jednak z kolejnym bratem zmarłego cesarza księcia Szwabii Filipem i poparł go w staraniach o władzę w Niemczech w zamian za koncesje terytorialne (m.in. miasto Szafuza). Nie odegrał jednak poważniejszej roli w późniejszych walkach o tron między Filipem a Ottonem IV z Brunszwiku, toczył natomiast spór o Valais z hrabią Sabaudii Tomaszem I zakończony porażką Bertolda pod Ulrichen i pokojem w 1211 r. Ostatnie lata życia spędził głównie we Fryburgu Bryzgowijskim. W tutejszej katedrze został też pochowany.
Żoną Bertolda była Klemencja (zm. po 1235 r.), córka Stefana, hrabiego Auxonne. Mieli jednego lub dwóch synów (w tym Bertolda), którzy jednak zmarli w dzieciństwie. Po śmierci Bertolda jego dobra zostały rozdrobnione. Część przypadła rodzinom mężów jego sióstr: szwabskie hrabiom Urach, a szwajcarskie hrabiom Kyburga, część majątku stanowiło też oprawę wdowią Klemencji. Jednak znaczna część dóbr (w tym liczne szwajcarskie miasta) uzyskała samodzielność jako odrębne terytoria Rzeszy, podlegające cesarzowi.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.