| Pseudonim |
El Torbellino |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
166 cm |
| Styl walki |
leworęczny |
| Kategoria wagowa |
junior lekka |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
68 |
| Zwycięstwa |
56 |
| Przez nokauty |
31 |
| Porażki |
6 |
| Remisy |
6 |
| |
Ben Villaflor (ur. 10 listopada 1952 w Zamboanga[1]) – filipiński bokser, zawodowy mistrz świata kategorii junior lekkiej.
Rozpoczął karierę boksera zawodowego w 1966. Do końca 1970 boksował na Filipinach. Stoczył w tym okresie 37 walk, z których przegrał tylko cztery i zremisował dwie. W 1971 przeprowadził się na Hawaje, gdzie mieszka do dziś[2]. Po wygraniu kolejnych trzynastu walk dostał szansę walki o tytuł mistrza świata w wadze junior lekkiej (superpiórkowej) organizacji WBA. 25 kwietnia 1972 w Honolulu pokonał dotychczasowego mistrza Alfredo Marcano z Wenezueli jednogłośnie na punkty i w wieku 19 lat został nowym czempionem tej kategorii[3].
W pierwszej obronie tytułu mistrzowskiego Villaflor zremisował 5 września 1972 w Honolulu z Victorem Echegarayem[4], ale w kolejnej stracił tytuł po porażce na punkty z Kuniakim Shibatą 12 marca 1973, również w Honolulu[5]. Villaflor wygrał następnie dwie walki, a w pojedynku rewanżowym ze Shibatą odzyskał mistrzostwo świata, nokautując rywala już w 1. rundzie 17 października 1973 w Honolulu[6].
Tym razem Villaflor dłużej utrzymał mistrzostwo. W obronie tytułu stoczył następujące pojedynki:
| Data | Miejsce | Oponent | Wynik | Źródło |
|---|---|---|---|---|
| 13 kwietnia 1974(dts) | Toyama | Apollo Yoshio | remis | [7] |
| 24 sierpnia 1974(dts) | Honolulu | Yasutsune Uehara | nokaut w 2. rundzie | [8] |
| 13 marca 1975(dts) | Quezon City | Kim Hyun-chi | wygrana na punkty | [9] |
| 12 stycznia 1976(dts) | Tokio | Morito Kashiwaba | techniczny nokaut w 13. rundzie | [10] |
| 13 kwietnia 1976(dts) | Honolulu | Samuel Serrano | remis | [11] |
Werdykt w ostatniej z tych walk był kontrowersyjny, ponieważ zdaniem obserwatorów Serrano zasłużył na zwycięstwo. WBA nakazała stoczenie walki rewanżowej między tymi pięściarzami poza Hawajami. 16 października 1976 w San Juan Serrano zwyciężył na punkty i odebrał Villaflorowi mistrzostwo świata[12]. Byłą to ostatnia walka bokserska Villaflora.
Następnie pracował na Hawajach, będąc m.in. funkcjonariuszem odpowiedzialnym za utrzymanie porządku (Sergeant-at-Arms) w senacie stanowym Hawajów[13].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
