Bektaszijja (albo bektaszyci) – suficki tarikat, powstały w XIII wieku na terenie Anatolii, łączący wiele różnorodnych tradycji religijnych (synkretyzm religijny). W imperium osmańskim posiadał duże znaczenie polityczne, z racji popularności wśród zwykłej ludności i wpływów w korpusie janczarów. Istnieje do dzisiaj.

Założycielem bractwa był Hadżdżi Bektasz Wali. Wyznawało ono wiarę synkretyczną z elementami szamanizmu, zaratusztrianizmu, chrześcijaństwa oraz ezoteryzmu. Członkowie bractwa nie przestrzegali szariatu, dżihadu i ramadanu, mogli pić alkohol i jeść mięso wieprzowe. Bektaszyci zrównali pozycję kobiety i mężczyzny, przejęli od chrześcijaństwa spowiedź, celibat duchownych, chrzest i odpuszczenie grzechów.

W świecie islamu uznawani są zgodnie za heretyków, zarówno przez szyitów, jak i sunnitów. Do 1925 r. światowym centrum bektaszyzmu pozostawała Turcja, jednak wprowadzono wówczas w tym kraju ściśle świecki model państwa oraz zakazano działalności bractw religijnych, w efekcie światowe centrum bektaszytów znalazło się w Tiranie, gdzie bektaszyzm uznawano za jedną z czterech największych konfesji (obok sunnitów, prawosławnych i katolików). W latach 50. XX wieku bektaszyci wznowili swe praktyki w Turcji. Wprowadzony w 1967 roku w Albanii urzędowy zakaz wyznawania religii oznaczał przejęcie przez państwo wszystkich świątyń (alb. teqe) i zahamowanie publicznej działalności wspólnoty. Odrodziła się ponownie w tym kraju w roku 1991.

Linki zewnętrzne

  • Portal Spraw Zagranicznych: Podróż po Albanii: współczesny euroislam?
  • Bogdan Pliszka – Źródła etyki w islamie heterodoksyjnym (pdf)
  • Serwis centrum bektaszyzmu

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się