Przydomek: La Arenosa (Piaszczysta) La Pórtico Dorado de la República (Złota Brama Republiki) Ciudad de los Brazos Abiertos (Miasto otwartych ramion) La Puerta de Oro de Colombia (Złota Brama Kolumbii)
Nazwa Barranquilla nawiązuje do wąwozów, które istniały na terenie przylegającym do rzeki Magdaleny, gdzie powstało miasto.
Przydomki
W 1849 roku prezydent Nowej Granady Tomás Cipriano de Mosquera podczas odwiedzin, nadał miastu przydomek La Arenosa (Piaszczysta)[8]. W 1921 roku prezydent Kolumbii Marco Fidel Suárez nazwał miasto Złotą Bramą Republiki (LaPórtico Dorado de la República) w uznaniu jego znaczenia gospodarczego[9]. W 1946 roku, otwierając V Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów, prezydent Luis Mariano Ospina Pérez nazwał miasto Złotą Bramą Kolumbii (La Puerta de Oro de Colombia)[9]. W drugiej połowie XX wieku Agustín Nieto Caballero nazwał Barranquilla Miastem otwartych ramion (Ciudad de los Brazos Abiertos)[10].
Symbole
Flaga
W 1812 roku przyjęto na flagę Barranquilla, flagę Cartageny de Indias, składającą się z trzech prostokątów, z których najbardziej wysunięty na zewnątrz jest czerwony, zielony jest pośrodku flagi, a pomiędzy nimi znajduje się żółty prostokąt[11]. W samym środku flagi znajduje się ośmioramienna, biała gwiazda[11].
Hymn
Hymn Barranquilla został wybrany w konkursie organizowanym przez Towarzystwo Ulepszeń Publicznych i oficjalnie przyjęty jako hymn przez Radę Miasta 19 października 1942 roku[11]. Autorem tekstu jest Amira de la Rosa, kolumbijska poetka, a autorem muzyki jest panamski muzyk Simón Urbina[11].
Historia
Pierwsza wzmianka o Barranquilla pochodzi z 1533 roku, której autorem jest Gonzalo Fernandes Oviedo y Valdes. Opisuje w niej podróż Pedra de Heredia na kilka tygodni przed założeniem Cartageny de Indias i wspomina, że był to punkt postoju kajaków dla Indian z Santa Marta[12]. Około 1629 roku założono pierwszą osadę w okolicach dzisiejszego Barranquilla[13].
Okres wojny o niepodległość
W 1812 roku mieszkańcy Barranquilla dołączyli się do ruchu niepodległościowego. W tym samym roku wioska została zaatakowana przez francuskiego generała Pierre Labatuta. 7 kwietnia 1813 roku prezydent Cartageny de Indias Manuel Rodríguez Torices przyznał Barranquilli tytuł miasta w nagrodę za pomoc w obronie Cartageny przed wojskami Santa Marty[14]. 25 kwietnia 1815 roku Barranquilla zostało zaatakowane i zajęte przez wojska hiszpańskie pod dowództwem pułkownika Valentína Capmaniego[15]. W 1821 roku wygnano Hiszpan z Barranquilla, a 10 października padła ich ostatnia twierdza, Cartagena de Indias[15]. W tym samym roku wybrano pierwszego burmistrza Barranquilli, Agustína Del Valla.
Okres republiki
XIX wiek
Miasto nabrało znaczenia w pierwszej połowie XIX wieku. Dzięki wynalezieniu parowców, 10 listopada otwarto trasę handlową, na rzece Magdalena, która zapoczątkowała wymianę towarów z miastami w środku Kolumbii. Barranquilla stała się głównym portem eksportu kawy[16]. Wraz z ustanowieniem nowego narodu, Republiki Nowej Granady w 1831 roku, w Barranquilla rozpoczęły się dwie rewolucje skierowane przeciwko dyktaturze Rafaela Urdanety. Pierwszą z nich kierowali Policarpo Martínez, Antonio Pantoja, Lorenzo Hernández, Crispín Luque, Esteban Márquez i Santosa de la Hoz, została stłumiona przez generała Ignacia Luqua. Drugą kierował generał Ignacio Luque, który stłumił pierwszą rewolucję[15]. Na początku czerwca 1849 roku w Barranquilla wybuchła epidemia cholery, którą przywieźli ze sobą marynarze na statku z Panamy[15]. 6 stycznia 1885 roku miasto zajęły siły rewolucyjne pod dowództwem generała Ricardo Gaitána Obeso[15]. 11 lutego szef rządu generał Vicente Carlos Urueta zaatakował wojska Obesa. Po początkowych sukcesach Urueta, Obeso ściągnął dodatkowe wojska i zwyciężył. W 1886 roku Barranquilla stała się jednym z 34 nowych departamentów, tworzących prowincję Barranquilla i Sabanalarga[17].
XX wiek
W ramach restrukturyzacji państwa, którą generał Rafael Reyes podjął jako prezydent Republiki, Narodowe Zgromadzenie Ustawodawcze ustawą z 11 kwietnia 1905 roku utworzyło departament Atlántico składający się z prowincji Barranquilla i Sabanalarga, ze stolicą w Barranquilla[17]. W 1908 roku departament Atlántico został zniesiony, i utworzono dwa nowe departamenty Barranquilla i Sabanalarga. Po rezygnacji Reyesa z funkcji prezydenta, w 1909 rok departament Barranquilla został zniesiony, a Barranquilla stała się częścią departamentu Bolívar[17]. 14 lipca 1910 roku Narodowe Zgromadzenie Ustawodawcze ponownie utworzono departament Atlántico, którego stolicą ponownie została Barranquilla[17]. W związku z rozwojem miasta i jego boomem gospodarczym 28 czerwca 1905 roku utworzono Izbę Handlową Barranquilla. 5 grudnia 1919 roku powstała pierwsza komercyjna linia lotnicza na kontynencie amerykańskim i druga na świecie, Sociedad Colombo Alemana de Transportes Aéreos (SCADTA), która kilka lat później została przekształcona w Avianca[18]. 8 czerwca 1924 roku w okolicach Barranquilli, rozbił się samolot Tolima A–16, pilotowany przez niemieckiego lotnika Helmutha von Krohna[19]. W 1929 roku w mieście zbudowano akwedukt, doprowadzający wodę do około 80% wszystkich budynków[20]. W sierpniu 1925 roku SCADTA wykonała pierwszy międzynarodowy lot, między Barranquilla, a Key West[18]. 8 grudnia 1929 roku powstała pierwsza prywatna, komercyjna stacja radiowa w kraju (pierwszą stacją w Kolumbii był państwowy HJN z Bogoty). La Voz de Barranquilla. Od 1958 roku do lat 80. miasto podupadło ekonomicznie, głównie z powodu bankructwa zakładów przemysłowych. W 1958 roku w Barranquilla utworzono, pierwszą w Kolumbii, strefę wolnego handlu[21]. 18 sierpnia 1993 roku Kongres Republiki Kolumbii ustanowił Barranquilla specjalnym okręgiem przemysłowo-portowym[22].
XXI wiek
W 2012 roku rozpoczęto budowę kanalizacji burzowej na ulicach najbardziej zalewanych podczas deszczu[23]. W sierpniu rozpoczęto pracę nad przebudową mostu Pumarejo, która zakończyła się w 2018 roku, a w 2019 roku oddano do użytku[24].
Barranquilla (2012)
Geografia
Hydrologia
Główną rzeką płynącą obok miasta jest rzeka Magdalena. Dodatkowo, przez miasto przepływają takie rzeki jak: Arriba, Los Tramposos, La Ahuyama, La Tablaza oraz Las Compañías[20]. Niedaleko miasta znajduje się bagno Mallorquín, które jest północną częścią równiny zalewowej rzeki Magdaleny. Bagno ma powierzchnię 6,5 km² oraz średnią głębokość 1 metra[25].
Klimat
Barranquila leży w strefie klimatów zwrotnikowych (tropikalnych). Średnia dobowa temperatura wynosi 27 °C[26]. Najcieplejszym miesiącem jest maj (29 °C)[26], a najzimniejszym jest styczeń (24 °C)[26]. Średnia suma opadów wynosi 1148,7 milimetrów rocznie[27]. Najbardziej wilgotnym miesiącem jest październik (342 milimetry opadów)[27], a najbardziej suchym jest luty (0–1 milimetra opadów)[27]. Średnia suma deszczowych dni w ciągu roku wynosi 73 dni[28].
W gminie Barranquilla znajduje się pięć miejscowości: Riomar, Norte-Centro Histórico, Sur Occidente, Metropolitana i Sur Oriente[30]. Z kolei miejscowości są podzielone na dzielnice, których w sumie jest 188[30]. Każda miejscowość jest zarządzana przez burmistrzów wybranych w wyborach powszechnych oraz przez burmistrzów lokalnych (po jednym na miejscowość) wyznaczonych przez burmistrza gminy[30].
Dzielnice
Riomar
Villa Santos
El Poblado
Altamira
San Vicente
Altos del Limón
Altos de Riomar
Santa Mónica
Riomar
Andalucía
Villa Campestre
Las Flores
La Floresta
San Salvador
Siape
Las Tres Avemarías
Villa del Este
El Castillo
Solaire
Parte de Paraíso
El Limoncito
Parte de Altos del Prado
La Castellana
Villa Carolina
Brinca y Pea
Norte-Centro Histórico
La Campiña
El Tabor
Miramar
Granadillo
Los Alpes
Nuevo Horizonte
El Porvenir
Altos del Prado
El Golf
Ciudad Jardín
El Country
Paraíso
Los Nogales
La Concepción
San Francisco
Santa Ana
América
Colombia
El Prado
Bellavista
Modelo
Montecristo
Abajo
La Cumbre
Nuevo Horizonte
Campo Alegre
Las Colinas
Los Jobos
Las Mercedes
Betania
Las Delicias
El Recreo
Boston
El Rosario
Centro
Barlovento
Villanueva
El Boliche
Metropolitana
La Sierra
La Victoria
Los Continentes
Kennedy
La Sierrita
El Santuario
Las Américas
Carrizal
Buenos Aires
Santo Domingo de Guzmán
Villa San Pedro
San Luis
Veinte de Julio
Santa María
Villa Sevilla
Las Granjas
Siete de Abril
Los Girasoles
Ciudadela Veinte de Julio
Parte de La Victoria
Santa Helena
San Roque
Realengo
Sur Occidente
La Pradera
Los Olivos
El Pueblo
Las Estrellas
Pastoral Social
Villa del Rosario
Las Terrazas
Mercedes Sur
Por Fin
La Paz
Mequejo
La Manga
7 de agosto
Evaristo Sourdis
Lipaya
Olaya
El Silencio
La Libertad
Nueva Granada
Santo Domingo
Lucero
Los Pinos
Loma Fresca
San Isidro
Alfonso López
Los Andes
San Felipe
Carlos Meisel
Nueva Colombia
Las Malvinas
Los Rosales
Pumarejo
Villate
El Carmen
Buena Esperanza
La Sierra
La Ceiba
La Esmeralda
El Bosque
Chiquinquirá
Parte de El Recreo
San Pedro Alejandrino
La Gloria
Villa Flor
El Romance
California
San Pedro
Cordialidad
Las Torres
Ciudad Modesto
Paloquemao
Cevillar
Atlántico
Parte de Villa Blanca
El Valle
Sur Oriente
Chiquinquirá
San Roque
Rebolo
Atlántico
Montes
San José
Boyacá
Los Trupillos
La Luz
La Chinita
Las Nieves
Santa Helena
La Unión
Parte de La Victoria
El Campito
Las Palmas
La Magdalena
El Limón
El Tayrona
Universal
Las Dunas
San Nicolás
José Antonio Galán (Cacho Solo)
Villa Blanca
El Milagro
Los Laureles
Bella Arena
Villa del Carmen
La Alboraya
Ciudad Cisneros
El Parque
Las Gaviotas
Parte de Buenos Aires
Simón Bolívar
Wojskowość
Barranquilla jest siedzibą Pierwszej Dywizji Armii Narodowej Kolumbii, utworzonej z części Drugiej Brygady Zmechanizowanej, która składa się z czterech Batalionów Zmechanizowanych, Batalionu Piechoty oraz z dwóch Batalionów Żandarmerii Wojskowej[31].
Demografia
Według spisu powszechnego przeprowadzonego w 2005 roku populacja Barranquilli wyniosła 1 112 889 mieszkańców[32]. W 2018 roku miasto zamieszkiwało 1 274 250 mieszkańców (wzrost o ok. 9%)[4]. Około 47,5% (605 269) populacji to mężczyźni, a 52,5% (668 981) to kobiety[4]. Około 57,9% rodzin to rodziny 4. lub mniej osobowe. Około 26,7% ludności Barranquilli urodziło się w innej gminie, a 0,4% w innym kraju[4]. W 2007 roku w Barranquilla było 29 900 urodzeń, co stanowiło gwałtowny spadek w porównaniu z rokiem 2006, w którym odnotowano 32 108 urodzeń[33]. W 2007 roku liczba zgonów wyniosła 4 310 osób, co stanowiło spadek w porównaniu z rokiem 2006, kiedy to odnotowano 5938 zgonów[33].
Populacja Barranquilli w latach 1905–2018
Rok
1905
1938
1951
1964
1973
1985
1993
2005
2018
Ludność
38 555
150 395
279 627
498 301
703 488
899 781
1 026 370
1 112 889
1 274 250
Oświata
W mieście działa dziewięć uniwersytetów, z czego jeden jest publiczny (Uniwersytet Atlántico), a pozostałych osiem jest prywatnych.
W 1919 roku w Barranquilli został zbudowany międzynarodowy port lotniczy Ernesto Cortissoz, który w 2009 roku odnotował 1 292 012 pasażerów[41]. Lotnisko obsługuje 10 linii lotniczych pasażerskich oraz 6 linii lotniczych cargo.
Barranquilla posiada duży port morski i rzeczny, trzeci pod względem wielkości w kraju. Port jest zarządzany przez prywatną firmę Sociedad Portuaria Regional de Barranquilla[42]. Znajduje się tutaj 12 terminali pasażerskich publicznych oraz 9 terminali prywatnych[43].
Terminale publiczne
Sociedad Portuaria La Loma
Sociedad Portuaria del Caribe
Sociedad Portuaria Bocas de Ceniza
Sociedad Portuaria Las Flores
Sociedad Portuaria Mallorquín
Sociedad Portuaria La Inmaculada
Sociedad Portuaria Pescamar
Sociedad Portuaria Michellmar
Sociedad Portuaria Atlantic Coal
Sociedad Portuaria River Port
Sociedad Portuaria Steckerl
Sociedad Portuaria Frigogán
Terminale prywatne
Monómeros Colombo-Venezolanos
Inmobiliaria Sredni
Cementos Argos
Pizano
Siderúrgica del Norte
Vopak
Muelles Aquamar
Quintal
Siduport
Transport publiczny
W 2001 roku administracja okręgu rozpoczęła rozwój metropolitalnego systemu transportu zbiorowego TransMetro, wykorzystującego autobusy przegubowe[44]. W 2015 roku z systemu korzystało dziennie około 110 000 osób[44].
Sport
Miasto posiada rozwiniętą infrastrukturę sportową, która umożliwiła organizację imprez międzynarodowych takich jak igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów w 1946 roku i w 2018 roku[6], Copa América w 2001 roku[45] oraz igrzysk boliwaryjskich w 1961 roku[46].
W 1946 roku ukończono budowę stadionu baseballowego Estadio Tomás Arrieta. 1 lipca 2016 roku rozpoczęto rozbiórkę stadionu[50], a na jego miejscu wybudowano nowy stadion Estadio Édgar Rentería, który otwarto 31 maja 2018 roku[51][52]. W Barranquilla siedzibę mają takie kluby baseballowe jak: Caimanes de Barranquilla, Gigantes de Barranquilla, Filtta de Barranquilla, Armco de Barranquilla, Cerveza Águila de Barranquilla, Hit de Barranquilla, Willard de Barranquilla oraz Eléctricos de Barranquilla[53].
Koszykówka
W Barranquilla siedzibę ma drużyna koszykarska Titanes de Barranquilla[54]. Zespół został założony w 2018 roku i od tego czasu co rok wygrywa Kolumbijską Ligę Koszykówki. W Barranquilli znajduje się niewielki stadion koszykarski Coliseo Elías Chegwin, mogący pomieścić 3000 osób[55].
Ponadto dobrze rozwinięte jest hutnictwo metali nieżelaznych, rybołówstwo oraz turystyka[56]. Miasto jest punktem końcowym dla rurociągów gazu ziemnego z terenów północnej Kolumbii[13].
↑ abcdInformacion capital [online], www.dane.gov.co [dostęp 2022-01-06](hiszp.).
↑J.D.J.D.RestrepoJ.D.J.D., B.B.KjerfveB.B., The Pacific and Caribbean Rivers of Colombia: Water Discharge, Sediment Transport and Dissolved Loads [online], geotest.tamu.edu [dostęp 2022-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-25](ang.).
↑ abLos Juegos Regionales más antiguos [online], www.mayaguez2010.com, 27 marca 2012 [dostęp 2022-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2013-11-11](hiszp.).
↑SKNVibes | Barranquilla will be the host city of the 2027 Pan American Games [online], www.sknvibes.com [dostęp 2022-01-06](ang.).
↑Colpas, Jaime (2004). «Los mitos culturales». En Universidad del Atlántico, ed. Mitos en la historia de Barranquilla: Análisis crítico de los problemas historiográficos de una ciudad del Caribe colombiano. Historia Caribe. No. 9. p. 79. (hiszp.)
↑ abBienvenidos - Museo Virtual de Estética - Universidad del Norte [online], museo.uninorte.edu.co, 22 sierpnia 2011 [dostęp 2022-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-22](hiszp.).
↑MiguelM.GoenagaMiguelM., Lecturas locales, 1953, s. 425-426, OCLC 818895788.
↑ abcdAlcaldía Distrital de Barranquilla - Símbolos [online], www.alcaldiabarranquilla.gov.co, 11 maja 2008 [dostęp 2022-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2008-05-11](hiszp.).
↑Ricardo AdriánR.A.VergaraRicardo AdriánR.A., Renovación de centros históricos en grandes ciudades latinoamericanas: repercusiones socioeconómicas, urbanístico-estructurales y medioambientales-urbanas, Universidad del Norte, 2008, ISBN 978-958-8252-69-8 [dostęp 2022-01-06](hiszp.).1 styczniabrak strony (książka)
↑LorraineL.CaputoLorraineL., PaulaP.NewtonPaulaP., RichardR.McCollRichardR., Viva Travel Guides Colombia, Viva Publishing Network, sierpień 2008, ISBN 978-0-9791264-4-4 [dostęp 2022-01-06](ang.).brak strony (książka)
↑ abcdeJorge VillalónJ.V.DonosoJorge VillalónJ.V., Jesús FerroJ.F.BayonaJesús FerroJ.F., Historia de Barranquilla, 2000, ISBN 978-958-8133-02-7 [dostęp 2022-01-06].brak strony (książka)
↑Decreto Que Concede a Juan Bernardo Elbers Privilegio Exclusivo para Establecer Buques de Vapor en el Río de Magdalena [online], www.lablaa.org, 26 czerwca 2007 [dostęp 2022-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2007-06-26](hiszp.).
↑ abcdGOBERNACION DEL ATLANTICO [online], www.atlantico.gov.co, 5 września 2008 [dostęp 2022-01-06] [zarchiwizowane z adresu 2008-09-05](hiszp.).
↑ abColombiaLink.com - NACIMIENTO DE SCADTA - AVIACION EN COLOMBIA - AVIANCA [online], www.colombialink.com/, 22 stycznia 2009 [dostęp 2022-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2009-01-22](hiszp.).
↑SCADTA. [online], www.palacio.org, 23 marca 2012 [dostęp 2022-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-03-23](hiszp.).
↑ abcdefgJuan PabloJ.P.LlinásJuan PabloJ.P. i inni, Historia general de Barranquilla, 1997, ISBN 958-96185-1-0 [dostęp 2022-01-08].brak strony (książka)
↑Zona Franca de Barranquilla [online], www.zonafrancabarranquilla.com, 1 lipca 2011 [dostęp 2022-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-01](hiszp.).
↑Manuel Fernando QuincheM.F.Q.RamirezManuel Fernando QuincheM.F.Q., Kolumbijskie prawo konstytucyjne, ISBN 978-958-738-059-0 [dostęp 2022-01-08].brak strony (książka)
↑Information about the Colombian coast city Barranquilla [online], www.colombiainfo.org [dostęp 2022-01-08](ang.).
↑ElE.EspectadorElE., ELESPECTADOR.COM [online], ELESPECTADOR.COM, 30 marca 2020 [dostęp 2022-01-08](hiszp.).
↑Ciénaga de Mallorquín [online], barranquillaverde.gov.co [dostęp 2022-01-08](hiszp.).
↑Instituto de Hidrologia, Meteorologia y Estudios Ambientales: Promedios Climatológicos 1971-2000. [dostęp 2022-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-06)].
↑ abcPlan de Salud Territorial del distrito de Barranquilla 2008-2011 [online], www.asivamosensalud.org [dostęp 2022-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-06](hiszp.).
↑Ejército Nacional deE.N.ColombiaEjército Nacional deE.N., Segunda Brigada - Primera División del Ejército Nacional de Colombia [online], www.primeradivision.mil.co [dostęp 2022-01-08](hiszp.).
↑DANE:Censo General 2005. Perfil Barranquilla-Atlántico [online], www.dane.gov.co [dostęp 2022-01-08](hiszp.).
↑ abEstado actual de salud – Barranquilla – Atlántico [online], www.asivamosensalud.org [dostęp 2022-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2011-09-04](hiszp.).
↑Acreditación institucional de la Universidad del Norte. [dostęp 2022-01-09].
↑Home page Universidad Autónoma del Caribe. [dostęp 2022-01-09].
↑Home page Corporación Universitaria de la Costa. www.cuc.edu.co. [dostęp 2022-01-09]. (hiszp.).
↑Home page Universidad Libre Seccional Barranquilla. [dostęp 2022-01-09].
↑Home page Universidad Metropolitana. [dostęp 2022-01-09].
↑Home page Universidad Antonio Nariño. [dostęp 2022-01-09].
↑Home page Fundación Universitaria San Martín Barranquilla. [dostęp 2022-01-09].
↑SarahS.WoodsSarahS., Colombia, Bradt Travel Guides, 2008, ISBN 978-1-84162-242-2 [dostęp 2022-01-09](ang.).brak strony (książka)
↑Casa Editorial ElC.E.E.TiempoCasa Editorial ElC.E.E., Terminal de contenedores BCT inició operaciones en Barranquilla [online], El Tiempo, 20 stycznia 2014 [dostęp 2022-01-09](hiszp.).
↑ElE.HeraldoElE., ¿Cuántas sillas tiene el ‘Metro’? [online], EL HERALDO [dostęp 2022-01-08](hiszp.).
↑Colombia - Foundation Dates of Clubs [online], www.rsssf.com [dostęp 2022-01-09](ang.).
↑ElE.HeraldoElE., Hoy comienza demolición del estadio Tomás Arrieta [online], EL HERALDO [dostęp 2022-01-09](hiszp.).
↑ElE.HeraldoElE., Se inicia venta de abonos para inauguración de estadio Édgar Rentería [online], EL HERALDO [dostęp 2022-01-09](hiszp.).
↑Estadio de Béisbol 'Édgar Rentería' [online], Alcaldía de Barranquilla [dostęp 2022-01-09](hiszp.).
↑World Stadiums - Stadiums in Colombia [online], www.worldstadiums.com, 31 stycznia 2010 [dostęp 2022-01-09] [zarchiwizowane z adresu 2010-01-31](ang.).
↑Titanes, el equipo que representará a Barranquilla en el baloncesto profesional [online], www.eluniversal.com.co, 25 września 2018 [dostęp 2022-01-09](hiszp.).
↑Coliseo 'Elías Chegwin' [online], Alcaldía de Barranquilla [dostęp 2022-01-09](hiszp.).