Barbara Baryżewska
Data i miejsce urodzenia
|
25 stycznia 1939 Ruda Pabianicka
|
Data i miejsce śmierci
|
27 kwietnia 2019 Warszawa
|
Zawód
|
aktorka
|
Lata aktywności
|
1960–2019
|
Barbara Baryżewska (ur. 25 stycznia 1939 w Rudzie Pabianickiej, zm. 27 kwietnia 2019 w Warszawie) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna.
W 1960 ukończyła studia na Wydziale Aktorskim PWST w Warszawie.
Urnę z prochami aktorki złożono 8 maja 2019 w grobie rodzinnym na cmentarzu Stare Powązki (IV brama)[1].
Teatr
Występowała na deskach różnych teatrów i podobnych instytucji:
- 1960–1961 – Estrada, Lublin,
- 1961–1966 – Gdańskie Studio Rapsodyczne,
- 1967–1969 – Teatr im. Aleksandra Fredry, Gniezno,
- 1969–1975 – Teatr im. Wilama Horzycy, Toruń,
- 1975–1985 – Teatr im. Stefana Jaracza, Olsztyn,
- 1985–1987 – Teatr Dramatyczny, Elbląg,
- 1987–1990 – Teatr Studyjny'83 im. Juliana Tuwima, Łódź,
- 1990–1992 – Teatr Szwedzka 2/4, Warszawa.
Role teatralne (wybór)
- 1960 – Karykatury jako pani Borkowska (reż. Maria Wiercińska)
- 1962 – Pensja pani Latter jako gospodyni (reż. Stanisław Milski)
- 1967 – Cudzoziemczyzna jako Zofia (reż. Stanisław Brejdygant)
- 1969 – Ożenić się nie mogę jako Hermenegilda (reż. Andrzej Dobrowolski)
- 1969 – Pierścień wielkiej damy jako Magdalena Tomir (reż. Zdzisław Dąbrowski)
- 1971 – Wujaszek Wania jako Zofia Aleksandrowna – Sonia (reż. Maria D’Alphonse)
- 1971 – Matka jako Zofia Plejtus (reż. Hieronim Konieczka)
- 1971 – Pan Geldhab jako Flora (reż. Krzysztof Rościszewski)
- 1972 – Lato jako Ernestyna (reż. H. Konieczka)
- 1972 – Pułapka na myszy jako Casewell (reż. M. D’Alphonse)
- 1973 – Sonata Belzebuba jako Krystyna Ceres (reż. H. Konieczka)
- 1973 – Wyzwolenie jako Muza (reż. Michał Rosiński)
- 1974 – Pierwszy dzień wolności jako Inga (reż. M. Rosiński)
- 1975 – Zamek jako Frieda (reż. Henryk Baranowski)
- 1976 – Iwona, księżniczka Burgunda jako dama (reż. H. Baranowski)
- 1977 – Wariatka z Chaillot jako Irma Cambert (reż. Lech Hellwig-Górzyński)
- 1978 – Taniec śmierci jako Alicja (reż. Feliks Falk)
- 1979 – Radcy pana radcy jako Eufrozyna (reż. Jerzy Wróblewski)
- 1979 – Lot nad kukułczym gniazdem jako siostra Ratched (reż. Jan Błeszyński)
- 1981 – Śluby panieńskie jako pani Dobrójska (reż. Jacek Wierzbicki)
- 1982 – Moralność pani Dulskiej jako Tadrachowa (reż. J. Wierzbicki)
- 1982 – Na dnie jako Kwasznia (reż. K. Rościszewski)
- 1983 – Matka jako Janina Węgorzewska (reż. J. Wierzbicki)
- 1983 – Ślub jako Maria (reż. Alina Choińska)
- 1984 – Wesele jako gospodyni (reż. J. Wróblewski)
- 1985 – Stara kobieta wysiaduje jako stara kobieta (reż. Janusz Kozłowski)
- 1985 – O Rumcajsie rozbójniku jako Jiczinianka (reż. Stanisław Tym)
- 1986 – Wariat i zakonnica jako siostra Barbara (reż. Jerzy Sopoćko)
- 1988 – Przygody Alicji w krainie czarów jako Żółw (reż. Paweł Nowicki)
- 1988 – Zbójcy jako Daniela (reż. Berhard Wohl)
- 1990 – Szczęśliwe dni jako Winnie (reż. Jacek Zembrzuski)
- 1991 – Tak chcę tak jako Mleczarka-Matka (reż. H. Baranowski)
- 1992 – Zamek jako Gardena, oberżystka (reż. H. Baranowski)
Filmografia
Programy tv
Nagrody i wyróżnienia
- 1971 – nagroda na II Ogólnopolskim Przeglądzie Teatrów Zawodowych Małych Form w Szczecinie za rolę w sztuce To się zdarzyć nie może
- 1972 – tytuł najpopularniejszej aktorki w plebiscycie „Dziennika Wieczornego” w Bydgoszczy
- 1976 – wyróżnienie na XVIII Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu za rolę Friedy w Zamku
Przypisy
- ↑ Barbara Baryżewska, Warszawa, 07.05.2019 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 2020-04-08] .
Linki zewnętrzne
- Barbara Baryżewska w bazie IMDb (ang.)
- Barbara Baryżewska w bazie Filmweb
- Barbara Baryżewska w bazie filmpolski.pl
- Barbara Baryżewska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-09] .
- Informacje o aktorce. gudejko.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-29)].
Identyfikatory zewnętrzne: