Ash Ra Tempel
Rok założenia

1970

Pochodzenie

 Niemcy

Gatunek

rock

Strona internetowa

Ash Ra Tempel (także Ash Ra lub Ashra) – niemiecki awangardowy zespół muzyczny założony przez Manuela Göttschinga w sierpniu 1970[1]. Skład uzupełnili: Hartmut Enke i Klaus Schulze, który opuścili zespół jeszcze w pierwszej połowie lat 70[1].

Muzyka grupy jest trudna do zdefiniowania, gdyż przeszła przez wiele różnych faz i objęła następujące gatunki i style: psychodeliczny rock, space rock, rock elektroniczny, ambient, techno i jazz rock. W czasie ponad trzydziestoletniej działalności grupa wielokrotnie zmieniała skład, a w latach 1975–1984 była wyłącznie solowym przedsięwzięciem Göttschinga, który pozostaje jedynym muzykiem grającym w składzie zespołu przez wszystkie lata jego działalności.

Zespół był jednym z pionierów rockowej odmiany muzyki elektronicznej oraz prekursorem innych stylów muzycznych. Na albumie Inventions for Electric Guitar (1975) Göttsching, także jako solista, zagrał trzy imitacje gitarowe, które są interesującym przykładem minimalizmu w muzyce rockowej. Albumy New Age of Earth (1976), Blackouts (1977) i Correlations (1979) są przykładami jazz rocka, a albumy Walkin’ The Desert (1989) i Friendship to powrót do muzyki elektronicznej. Album E2-E4 (1984) nagrany solowo przez Göttschinga zawiera ponad 40-minutową, instrumentalną kompozycję, będącą jedną z pierwszych realizacji stylu techno.

W 1996 zespół wydał sześciopłytowy zestaw nagrań koncertowych i studyjnych dokonanych w latach 1970–1979 i nigdy wcześniej nie publikowanych. W przeciwieństwie do podobnych tego typu realizacji innych grup i artystów, nagrania nie zostały poddane obróbce, lecz wydane w stanie surowym.

Skład

Dyskografia

  • 1971 Ash Ra Tempel (Manuel Göttsching, Hartmut Enke, Klaus Schulze)
  • 1972 Schwingungen (Manuel Göttsching, Hartmut Enke, Wolfgang Müller, Matthias Wehler, Ulii Popp)
  • 1973 Seven Up (Timothy Leary, Brian Barritt, Liz Elliot, Bettina Hohls, Michael Duwe, Portia Nkomo, Manuel Göttsching, Hartmut Enke, Steve Schroeder, Dietmar Burmeister, Tommy Engel, Klaus D. Mueller, Dieter Dierks)
  • 1973 Join Inn (Manuel Göttsching, Hartmut Enke, Klaus Schulze, Rosi Müller)
  • 1973 Starring Rosi (Manuel Göttsching, Rosi Müller, Harald Grosskopf, Dieter Dierks)
  • 1975 Inventions For Electric Guitar (Manuel Göttsching)
  • 1976 New Age Of Earth (Manuel Göttsching)
  • 1977 Blackouts (Manuel Göttsching)
  • 1979 Correlations (Manuel Göttsching, Lutz Ulbrich, Harald Grosskopf)
  • 1980 Belle Alliance (Manuel Göttsching, Lutz Ulbrich, Harald Grosskopf)
  • 1984 E2-E4 (Manuel Göttsching)
  • 1989 Walkin’ The Desert (Manuel Göttsching, Lutz Ulbrich)
  • 1991 Dream & Desire (recorded 1977, Manuel Göttsching)
  • 1991 Tropical Heat (recorded 1985/1986, Manuel Göttsching, Lutz Ulbrich, Harald Grosskopf)
  • 1993 Le Berceau de Cristal (recorded 1975, Manuel Göttsching, Lutz Ulbrich)
  • 1996 The Private Tapes Vol. 1 (recorded 1970-1979)
  • 1996 The Private Tapes Vol. 2 (recorded 1970-1979)
  • 1996 The Private Tapes Vol. 3 (recorded 1971-1975)
  • 1996 The Private Tapes Vol. 4 (recorded 1973-1979)
  • 1996 The Private Tapes Vol. 5 (recorded 1973-1989)
  • 1996 The Private Tapes Vol. 6 (recorded 1971-1979)
  • 1998 Sauce Hollandaise (Manuel Göttsching, Lutz Ulbrich, Hrald Grosskopf, Seve Baltes)
  • 1998 @shra (Manuel Göttsching, Lutz Ulbrich, Hrald Grosskopf, Seve Baltes)
  • 2000 Friendship (Manuel Göttsching, Klaus Schulze)
  • 2000 Gin Rosé at the Royal Festival Hall (Manuel Göttsching, Klaus Schulze)
  • 2002 @shra Vol. 2 (Manuel Göttsching, Lutz Ulbrich, Hrald Grosskopf, Seve Baltes)
  • 2002 The Making Of (Manuel Göttsching, Lutz Ulbrich, Harald Grosskopf)
  • 2005 Die Mulde
  • 2005 Concert for Murnau
  • 2005 E2-E4 Live (Zeitkratzer ensemble & Manuel Göttsching)

Przypisy

  1. a b Wiesław Weiss, Rock. Encyklopedia, Wydawnictwo Iskry, 1991, s. 31–32, ISBN 83-207-1374-9.

Linki zewnętrzne

  • Oficjalna witryna grupy. ashra.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-06-23)].

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się