 |
Ten artykuł od 2018-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| |
| |
| Książę Bretanii | |
| Okres |
od 18 listopada 1305 |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci |
27 sierpnia 1312 |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona |
Maria de Limoges |
| Dzieci |
Jan III Dobry |
Artur II (ur. 2 lipca 1262, zm. 27 sierpnia 1312 w Château de L'Isle), książę Bretanii, najstarszy syn księcia Jana II i Beatrycze, córki Henryka III Plantageneta, króla Anglii.
Władzę w Bretanii objął po śmierci ojca w 1305 r. Swojemu młodszemu bratu Janowi przekazał angielski tytuł parowski hrabiego Richmond. Jako książę Bretanii prowadził niezależną od Francji politykę. Podzielił kraj na osiem okręgów – Leon, Kernev, Landreger, Penteur, Gwened, Naoned, Roazhon i Sant Malou. W 1309 r. zwołał pierwsze stany generalne, zalążek bretońskiego parlamentu. Po raz pierwszy uczestniczyli w nich przedstawiciele stanu trzeciego.
W 1275 r. Artur poślubił Marię, wicehrabinę de Limoges (1260 – 1291), córkę Gwidona VI, wicehrabiego de Limoges, i Małgorzaty, pani de Molinot, córki Hugona IV, księcia Burgundii. Artur i Maria mieli razem trzech synów:
W maju 1294 r. książę poślubił Jolantę (ok. 1265 – 2 sierpnia 1330), wdowę po królu Szkocji Aleksandrze III, córkę Roberta IV, hrabiego de Dreux, i Beatrycze, córki Jana, hrabiego de Montfort. Artur i Jolanta mieli razem syna i pięć córek:
Artur zmarł w 1312 r. Został pochowany w klasztorze w Vannes. Jego grób został sprofanowany podczas rewolucji francuskiej. Później został jednak odrestaurowany.
| Królowie Bretanii |
| ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Książęta Bretanii |
|
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.