Arthur Bliss, ok. 1922 | |
Imię i nazwisko |
Arthur Edward Drummond Bliss |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie |
brytyjskie |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Sir Arthur Edward Drummond Bliss[1] (ur. 2 sierpnia 1891 w Londynie, zm. 27 marca 1975 tamże[1][2]) – kompozytor i dyrygent[3] brytyjski.
Jego ojciec pochodził z Nowej Anglii[1]. Uczęszczał do Rugby School[1], później studiował pod kierunkiem Charlesa Wooda na Cambridge University, który ukończył w 1913 roku[1][4]. W latach 1913–1914 był studentem Royal College of Music[1][2]. Jego nauczycielami byli Charles Villiers Stanford, Ralph Vaughan Williams oraz Gustav Holst[4]. Podczas I wojny światowej służył na froncie jako żołnierz 7 Pułku Piechoty (1914–1917) oraz Grenadier Guards (1917–1918)[3]. W 1921 roku został wykładowcą kompozycji na Royal College of Music[1][4].
Od 1923 do 1925 roku i ponownie od 1934 do 1941 roku przebywał w Stanach Zjednoczonych, gdzie m.in. wykładał na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley[1]. Podczas pobytu w USA napisał muzykę do opartego na scenariuszu H.G. Wellsa filmu Rzeczy, które nadejdą[3]. W latach 1942–1944 był dyrektorem muzycznym BBC[1][2][3].
W 1950 roku otrzymał tytuł szlachecki, zaś w 1953 roku objął funkcję Master of the Queen’s Music[1][2][3][4]. Doctor honoris causa uniwersytetów w Edynburgu (1946), Londynie (1947) i Cambridge (1964)[4]. Rycerz Komandor Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego (1969), odznaczony Orderem Towarzyszy Honoru (1971)[2].
W 1970 roku opublikował swoje wspomnienia pt. As I Remember[1].
W pierwszym okresie swojej twórczości, datowanym na okres bezpośrednio po zakończeniu I wojny światowej, poszukiwał nowych rozwiązań brzmieniowych, nawiązując do dorobku Strawinskiego, Ravela, Satiego, a także jazzu[1][3][4]. Środkowy okres jego twórczości charakteryzuje się tendencjami klasycznymi i zainteresowaniem formami kameralnymi, podczas gdy w ostatnich dekadach swojego życia tworzył głównie muzykę sceniczną[4].
(na podstawie materiałów źródłowych)[1][3]
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.