| UNÇ | |
 Flaga używana przez partyzantów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Historia | |
| Data sformowania |
1943 |
| Data rozformowania |
1945 (przekształcona w Ludową Armię Albanii) |
| Pierwszy dowódca | |
| Dane podstawowe | |
Armia Narodowo-Wyzwoleńcza[1] (język albański: Ushtria Nacional Çlirimtare) – główna siła albańskiego ruchu oporu w czasie II wojny światowej. Została założona w 1943 roku. W sierpniu 1945 została zastąpiona przez Ludową Armię Albanii.
O powołaniu Armii Narodowo-Wyzwoleńczej zadecydowano w marcu 1943 roku na zjeździe Komunistycznej Partii Albanii[1]. Formacja stanowiła zbrojne skrzydło Ruchu Wyzwolenia Narodowego[2]. Dowódcą formacji (jako komisarz polityczny) był Enver Hoxha[3]. Pierwsze brygady Armii Narodowo-Wyzwoleńczej powstały w lipcu 1943 roku. Oddziały partyzanckie formacji skupiły w swoich szeregach zarówno komunistów i osoby nie związane z tym środowiskiem. Pierwszym przeciwnikiem Armii Narodowo-Wyzwoleńczej były oddziały włoskie i konkurencyjnej Balli Kombëtar[1][4]. Od września 1943 roku po kapitulacji Włochów, kontrolę nad Albanią przejęła III Rzesza. Armia Narodowo-Wyzwoleńcza kontynuowała kampanię wojskową. Od tego momentu na stronę partyzantów przeszła część pozostałych w Albanii żołnierzy włoskich. Około 1500 Włochów zasiliło szeregi batalionu nazwanego imieniem Antonia Gramsciego - włoskiego działacza komunistycznego[5].
Do listopada 1944 roku partyzanci doprowadzili do całkowitego wycofania się Niemców z kraju (samodzielne zwycięstwo, bez wsparcia wojsk alianckich)[2]. Od tego momentu do lutego 1945 roku, Armia Narodowo-Wyzwoleńcza uczestniczyła w walkach z Niemcami na obszarze sąsiedniej Jugosławii[5].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
