Antoni Mierzwiński
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1915
Staroporczyn

Data śmierci

27 sierpnia 1997

Centralny Urząd Skupu i Kontraktacji
Okres

od maj 1951
do 9 kwietnia 1953

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Minister skupu
Okres

od 9 kwietnia 1953
do 27 lutego 1957

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Następca

Feliks Pisula

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie
Grób Antoniego Mierzwińskiego

Antoni Mierzwiński (ur. 15 lutego 1915 w Staroporczynie, zm. 27 sierpnia 1997 w Warszawie) – polski inżynier rolnik i polityk, minister skupu w latach 1953–1957.

Życiorys

Syn Stanisława. Uzyskał wykształcenie wyższe, z zawodu inżynier rolnik. Po wojnie pracował w administracji państwowej, do 1949 był głównym pełnomocnikiem ds. podatku gruntowego.

Od 1944 należał do Polskiej Partii Robotniczej, następnie od 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Delegat na II Zjazd PPR oraz I i II Zjazd PZPR. W 1949 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego, następnie od 1951 do 1953 był prezesem Centralnego Urzędu Skupu i Kontraktacji. W latach 1953–1957 minister skupu, następnie do 1958 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Przemysłu Spożywczego i Skupu.

W okresie 1958–1965 przewodniczący prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie, a do 1968 pełnił analogiczną funkcję w Kielcach. Następnie do 1972 wiceprezes Urzędu Rezerw Państwowych.

W latach 1960–1966 prezes Naczelnej Rady Łowieckiej Polskiego Związku Łowieckiego.

Od 1943 był mężem Marii córki Andrzeja[1].

Został pochowany na Cmentarzu w Pyrach.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b M.P. z 1993 r. nr 35, poz. 350 „za przeżycie 50 lat w jednym związku małżeńskim” - na wniosek Wojewody Warszawskiego.
  2. Najwyższe odznaczenia dla zasłużonych obywateli Polski Ludowej, „Trybuna Robotnicza”, nr 173, 22 lipca 1959, s. 7.
  3. M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 113 „za zasługi na polu organizacji administracji publicznej”.
  4. M.P. z 1949 r. nr 62, poz. 832 „za wybitne zasługi w służbie państwowej”.
  5. Życie Partii”, nr 14 (552), 12 lipca 1989, s. 20.

Bibliografia

  • Informacje w BIP IPN
  • Tadeusz Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Warszawa: PWN, 1991, s. 395, ISBN 83-01-10386-8, OCLC 69290887.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się